A Steady Drip. Drip
Beschrijving
Bol Partner
A Steady Drip, Drip, Drip is het vierentwintigste studioalbum van het Amerikaanse duo Sparks, uitgebracht op CD in het jaar 2020. Het album valt te typeren als een mix van artpop en artrock, met een duidelijke aanwezigheid van rock- en popinvloeden, en heeft een speelse, eigenzinnige insteek die kenmerkend is voor de stijl van Sparks. Op dit album laten de broers Ron en Russell Mael opnieuw horen waar hun kracht ligt: inventieve melodieën, scherpe en vaak ironische teksten, en een breed palet aan muzikale stijlen dat reikt van weelderige ballads tot elektronische pop en meer traditionele rock. Het geluid wordt gedragen door een voltallige bandsetting, waardoor het album krachtig en energiek overkomt, en tegelijkertijd ruimte biedt voor subtielere, introspectieve momenten. Critici roemden bij release zowel de tekstuele spitsvondigheid als het melodieuze vakmanschap van de Mael-broers. A Steady Drip, Drip, Drip telt veertien nummers, waarvan een aantal direct in het oor springt. De openingstrack 'All That' laat gelijk de veelzijdigheid van Sparks horen, met een combinatie van sentimentele Britpop-achtige harmonieën en een lichte, eigenwijze toets in de productie. Het is een eerbetoon aan het gezamenlijke muzikale avontuur van de broers en de bijzondere band die ze delen. Een ander opvallend nummer is 'Lawnmower', waarin guitige teksten en aanstekelijke ritmes zorgen voor een typische Sparks-aanpak: grappig, fris en onverwacht. Ook het nummer 'Pacific Standard Time' wordt vaak als hoogtepunt genoemd; een melancholisch en tegelijk luchtig lied over het leven in Californië dat de luisteraar meevoert naar een zonnige, licht ironische wereld. Het album weet ondanks het lange bestaan van Sparks nog verrassend vernieuwend te klinken. Oude fans herkennen ongetwijfeld de speelse verwijzingen naar eerdere periodes uit hun carrière, terwijl nieuwe luisteraars worden getrakteerd op een prettig excentrieke kennismaking met het oeuvre van de band. De productie op deze plaat is helder, de arrangementen zijn rijk en gevarieerd, en de unieke, theatrale zang van Russell Mael blijft een centraal punt van herkenning. A Steady Drip, Drip, Drip is een album dat de kunst van het combineren van humor, melancholie en muzikale inventiviteit tot op hoge leeftijd beheerst. Het werk slaat een brug tussen het verleden en het heden van Sparks en toont aan dat eigenzinnigheid en experiment nog steeds centraal staan in hun muziek, zonder daarbij aan toegankelijkheid in te boeten. Dit maakt het album zowel een aanrader voor bestaande fans als voor muziekfans die nieuwsgierig zijn naar het bijzondere universum van Sparks.
A Steady Drip, Drip, Drip is het vierentwintigste studioalbum van het Amerikaanse duo Sparks, uitgebracht op CD in het jaar 2020. Het album valt te typeren als een mix van artpop en artrock, met een duidelijke aanwezigheid van rock- en popinvloeden, en heeft een speelse, eigenzinnige insteek die kenmerkend is voor de stijl van Sparks. Op dit album laten de broers Ron en Russell Mael opnieuw horen waar hun kracht ligt: inventieve melodieën, scherpe en vaak ironische teksten, en een breed palet aan muzikale stijlen dat reikt van weelderige ballads tot elektronische pop en meer traditionele rock. Het geluid wordt gedragen door een voltallige bandsetting, waardoor het album krachtig en energiek overkomt, en tegelijkertijd ruimte biedt voor subtielere, introspectieve momenten. Critici roemden bij release zowel de tekstuele spitsvondigheid als het melodieuze vakmanschap van de Mael-broers. A Steady Drip, Drip, Drip telt veertien nummers, waarvan een aantal direct in het oor springt. De openingstrack 'All That' laat gelijk de veelzijdigheid van Sparks horen, met een combinatie van sentimentele Britpop-achtige harmonieën en een lichte, eigenwijze toets in de productie. Het is een eerbetoon aan het gezamenlijke muzikale avontuur van de broers en de bijzondere band die ze delen. Een ander opvallend nummer is 'Lawnmower', waarin guitige teksten en aanstekelijke ritmes zorgen voor een typische Sparks-aanpak: grappig, fris en onverwacht. Ook het nummer 'Pacific Standard Time' wordt vaak als hoogtepunt genoemd; een melancholisch en tegelijk luchtig lied over het leven in Californië dat de luisteraar meevoert naar een zonnige, licht ironische wereld. Het album weet ondanks het lange bestaan van Sparks nog verrassend vernieuwend te klinken. Oude fans herkennen ongetwijfeld de speelse verwijzingen naar eerdere periodes uit hun carrière, terwijl nieuwe luisteraars worden getrakteerd op een prettig excentrieke kennismaking met het oeuvre van de band. De productie op deze plaat is helder, de arrangementen zijn rijk en gevarieerd, en de unieke, theatrale zang van Russell Mael blijft een centraal punt van herkenning. A Steady Drip, Drip, Drip is een album dat de kunst van het combineren van humor, melancholie en muzikale inventiviteit tot op hoge leeftijd beheerst. Het werk slaat een brug tussen het verleden en het heden van Sparks en toont aan dat eigenzinnigheid en experiment nog steeds centraal staan in hun muziek, zonder daarbij aan toegankelijkheid in te boeten. Dit maakt het album zowel een aanrader voor bestaande fans als voor muziekfans die nieuwsgierig zijn naar het bijzondere universum van Sparks.
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: