Agnes Obel Myopia (CD)
Beschrijving
Bol
Agnes Obel’s album Myopia is een indringend werk binnen het moderne neoklassieke en singer-songwriter genre, waarin Obel haar kenmerkende intieme stijl verder verfijnt. Dit album werd in het bijzonder uitgebracht op cd en vormt een zorgvuldig opgebouwde verzameling van nummers die de luisteraar meenemen door een wankel, introspectief landschap. Obel bouwt in Myopia verder op de minimalistische benadering waarmee ze al eerder naam maakte, met een grootse rol voor haar zacht resonerende piano, subtiele strijkers en haar etherisch dromerige stem. Myopia kenmerkt zich door een gevoel van kwetsbaarheid en onzekerheid, een thema dat Agnes Obel door het hele album heen op verschillende manieren benadert. De productie voelt dicht op de huid, met veel aandacht voor stilte, ruimtelijkheid en fragiele detaillering. De intieme sfeer wordt versterkt door het gebruik van repetitieve pianomotieven en gelaagde koorzang, die samen een hypnotiserende werking hebben. Obel ontleedt thema’s als onzekerheid, zelfreflectie en perceptie, wat de luisterervaring haast contemplatief maakt. Een opvallend nummer op Myopia is Island of Doom. Dit nummer vormt een kernpunt van het album, waarop Obel diepe emoties blootlegt met haar fluwelen zang en een voortstuwend, haast spookachtig pianospel. De sfeer van Island of Doom is tegelijkertijd fragiel en krachtig, en illustreert Obels vermogen om spanning op te bouwen met minimale middelen. Een ander herkenbaar nummer is Camera’s Rolling. Hier speelt Obel met ritmiek en klankkleur, terwijl de tekst uitnodigt tot introspectie en nadenken over waarneming en perspectief. Ook het titelnummer Myopia verdient bijzondere vermelding, waarin het thema van het album – het vervagen en tegelijk verscherpen van menselijke waarneming – tot uiting komt in zowel tekst als muziek. In termen van productie bouwt Myopia verder op de gestripte, ambachtelijke aanpak die Agnes Obel kenmerkt. Alles klinkt alsof het met grote zorg is vastgelegd, zonder overbodige opsmuk, waardoor elk geluid een helderheid en emotionele diepte krijgt die direct binnenkomt. De combinatie van klassieke invloeden en moderne, vaak filmische arrangementen maakt het album tot een poëtisch en tijdloos geheel, waarin melancholie en schoonheid naadloos samenkomen. Myopia werd uitgebracht in het jaar 2020 en ontving al snel lovende kritieken vanwege de originaliteit en de kwetsbare pracht waarmee Agnes Obel haar muzikale universum presenteert. Het album voelt als een veelluik, waarin de grenzen tussen dromen en werkelijkheid, licht en schaduw, steeds opnieuw worden opgezocht. Wie zich laat meeslepen door de klanken op deze cd, ontdekt een wereld die vertrouwd maar tegelijkertijd vervreemdend aanvoelt, en waarin de stilte bijna net zo veel zegt als de muziek zelf.
Agnes Obel’s album Myopia is een indringend werk binnen het moderne neoklassieke en singer-songwriter genre, waarin Obel haar kenmerkende intieme stijl verder verfijnt. Dit album werd in het bijzonder uitgebracht op cd en vormt een zorgvuldig opgebouwde verzameling van nummers die de luisteraar meenemen door een wankel, introspectief landschap. Obel bouwt in Myopia verder op de minimalistische benadering waarmee ze al eerder naam maakte, met een grootse rol voor haar zacht resonerende piano, subtiele strijkers en haar etherisch dromerige stem. Myopia kenmerkt zich door een gevoel van kwetsbaarheid en onzekerheid, een thema dat Agnes Obel door het hele album heen op verschillende manieren benadert. De productie voelt dicht op de huid, met veel aandacht voor stilte, ruimtelijkheid en fragiele detaillering. De intieme sfeer wordt versterkt door het gebruik van repetitieve pianomotieven en gelaagde koorzang, die samen een hypnotiserende werking hebben. Obel ontleedt thema’s als onzekerheid, zelfreflectie en perceptie, wat de luisterervaring haast contemplatief maakt. Een opvallend nummer op Myopia is Island of Doom. Dit nummer vormt een kernpunt van het album, waarop Obel diepe emoties blootlegt met haar fluwelen zang en een voortstuwend, haast spookachtig pianospel. De sfeer van Island of Doom is tegelijkertijd fragiel en krachtig, en illustreert Obels vermogen om spanning op te bouwen met minimale middelen. Een ander herkenbaar nummer is Camera’s Rolling. Hier speelt Obel met ritmiek en klankkleur, terwijl de tekst uitnodigt tot introspectie en nadenken over waarneming en perspectief. Ook het titelnummer Myopia verdient bijzondere vermelding, waarin het thema van het album – het vervagen en tegelijk verscherpen van menselijke waarneming – tot uiting komt in zowel tekst als muziek. In termen van productie bouwt Myopia verder op de gestripte, ambachtelijke aanpak die Agnes Obel kenmerkt. Alles klinkt alsof het met grote zorg is vastgelegd, zonder overbodige opsmuk, waardoor elk geluid een helderheid en emotionele diepte krijgt die direct binnenkomt. De combinatie van klassieke invloeden en moderne, vaak filmische arrangementen maakt het album tot een poëtisch en tijdloos geheel, waarin melancholie en schoonheid naadloos samenkomen. Myopia werd uitgebracht in het jaar 2020 en ontving al snel lovende kritieken vanwege de originaliteit en de kwetsbare pracht waarmee Agnes Obel haar muzikale universum presenteert. Het album voelt als een veelluik, waarin de grenzen tussen dromen en werkelijkheid, licht en schaduw, steeds opnieuw worden opgezocht. Wie zich laat meeslepen door de klanken op deze cd, ontdekt een wereld die vertrouwd maar tegelijkertijd vervreemdend aanvoelt, en waarin de stilte bijna net zo veel zegt als de muziek zelf.
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: