Brian Eno Another Green World (LP)

Another Green World is het derde soloalbum van Brian Eno, uitgebracht in het midden van de jaren zeventig. Het album markeert een duidelijk keerpunt in Eno’s oeuvre: waar zijn eerdere werk nog sterk geworteld was in artrock en glam, vormt dit album een brug naar de meer experimentele en ambientgeoriënteerde muziek die hij later zou creëren. Het werd uitgebracht als LP en is inmiddels ook te vinden als remastered versie. Het genre van Another Green World is lastig eenduidig te vangen, maar de plaat wordt vaak omschreven als een mengvorm van artrock, elektronische muziek en vroege ambient. Eno wisselt korte, toegankelijke popsongs af met instrumentale stukken die vooral sfeer en klank centraal stellen. Dat zorgt ervoor dat het album opvalt door een zekere innerlijke logica en consistentie, ondanks de uiteenlopende stijlen en stemmingen. Dit wordt versterkt doordat Eno tijdens het opnameproces gebruik maakte van de zogenaamde Oblique Strategies, een set kaarten die helpen om creatieve blokkades te doorbreken en onverwachte keuzes te maken. De muzikale bezetting op Another Green World laat zien dat Eno graag samenwerkt met vernieuwende muzikanten. Zo zijn gitarist Robert Fripp, drummer Phil Collins en bassist Percy Jones te horen op verschillende tracks. Samen met Eno’s geluidsexperimenten levert dit een bijzonder klankpalet op dat uniek is binnen zijn discografie. Het album bevat slechts enkele nummers met Eno’s kenmerkende stem; het overgrote deel bestaat uit instrumentale stukken die beeldende titels dragen. Tracks als Sky Saw, Saint Elmo’s Fire en The Big Ship illustreren de diversiteit op het album. Sky Saw valt op door de fretloze bas van Percy Jones en het gebruik van Eno’s zogenaamde snake guitar, wat een industrieel en elektronisch geluid oplevert. Saint Elmo’s Fire daarentegen is een melodieuze popsong met een sprankelende gitaarpartij van Robert Fripp. The Big Ship is een uitgesproken atmosferisch nummer, opgebouwd uit golvende synthesizers en minimalistische melodieën, waarmee het de kiem legt voor Eno’s latere ambientplaten. Bij uitgave werd Another Green World niet direct omarmd door het grote publiek. De innovatieve benadering en het afstand nemen van conventionele liedstructuren werden aanvankelijk als vreemd ervaren. Toch heeft het album zich ontwikkeld tot een klassieker binnen de pop- en elektronische muziek, geroemd om zijn artistieke lef en visionaire benadering. Veel critici plaatsen het inmiddels in lijsten met de belangrijkste en invloedrijkste albums van de twintigste eeuw. De meesterlijke balans tussen experiment en toegankelijkheid maakt Another Green World tot een sleutelwerk. Het is een LP die zowel uitnodigt tot intensief luisteren als die dienst kan doen als introspectieve soundtrack. In geremasterde vorm klinkt het album heden ten dage nog steeds eigentijds, en het blijft een belangrijk baken binnen zowel Brian Eno’s oeuvre als het bredere muzikale landschap.