David Crosby Sky Trails

Sky Trails is het zesde soloalbum van David Crosby, een Amerikaans singer-songwriter die als pionier geldt in de folkrock en Amerikaanse muziek. Het album werd uitgebracht in 2017. Sky Trails laat zien hoe Crosby, ondanks zijn lange en roemrijke carrière, muzikaal bleef vernieuwen. Waar zijn eerdere werk vaak folkrock georiënteerd was, kiest Crosby op Sky Trails voor een breder palet met invloeden uit jazz, pop en lichte rock. Dit album kenmerkt zich door warme arrangementen, gelaagde harmonieën en subtiele instrumentatie die een moderne touch toevoegt aan zijn klassieke geluid. De productie is in handen van James Raymond, Crosby’s zoon, die tevens meespeelt op toetsen en verantwoordelijk is voor veel van de frisse instrumentale inkleuring. Raymond brengt met zijn ervaring uit de band CPR een eigentijdse benadering, wat de plaat een dynamisch karakter geeft en zorgt voor een coherente muzikale omlijsting. De band bestaat uit muzikanten die geregeld met Crosby samenwerken; hun samenspel is hoorbaar soepel en overtuigd. Op het album werkt Crosby ook samen met verschillende artiesten, waaronder Michael McDonald en Becca Stevens, die bijdragen aan zowel het schrijven als het uitvoeren van enkele nummers. De openingstrack, 'She's Got To Be Somewhere', is een uptempo nummer dat duidelijk invloeden van Steely Dan verraadt. Het gebruik van jazz-akkoorden en complexe ritmiek zorgt voor een levendige start van het album. Raymond's toetsenwerk en de speelse baslijnen geven het nummer een verfijnde, licht-swingende groove. 'Sky Trails', het titelnummer, heeft een meer etherische sfeer. Becca Stevens voegt haar stem toe aan die van Crosby; samen creëren zij een harmonieuze balans die doet denken aan de beroemde vocalen uit Crosby’s eerdere samenwerkingen. Het lied is een reflectie op reizen en de zoektocht naar richting, verwoord in poëtische tekst en gedragen door spaarzame instrumentatie en lichte saxofonaccenten. Een ander opvallend nummer is 'Amelia', een cover van Joni Mitchell. Crosby’s interpretatie van dit iconische lied is respectvol, ingetogen en melancholisch. Hij weet de kleur en emotie van Mitchells originele versie te behouden en voegt zijn eigen, warmer getimbreerde vocale stijl toe, ondersteund door bescheiden piano en subtiele arrangementen. 'Before Tomorrow Falls on Love', geschreven samen met Michael McDonald, heeft een duidelijk jazzgevoel en straalt de sfeer van een intieme clubsetting uit. De pianobegeleiding en Crosby’s zang vloeien samen tot een meeslepend portret van vergankelijke liefde. Naast deze tracks blinkt Sky Trails uit door de afwisseling tussen rijke, volle bandgeluiden en intieme, bijna akoestische momenten. Het album bevat ook nummers als 'Sell Me a Diamond' en 'Somebody Home', waarin Crosby’s sociaal bewogen kant en zijn karakteristieke melodieuze stemgeluid goed naar voren komen. Zijn zang fungeert als bindende factor tussen de verschillende genres en moods die de plaat kent. De arrangementen zijn smaakvol: saxofonist Steve Tavaglione en gitarist Jeff Pevar zorgen voor extra diepte met expressieve solo’s en verfijnde lijntjes die nooit overheersen, maar het geheel subtiel aanvullen. Het genre van Sky Trails laat zich het best omschrijven als een mengeling van folkrock die leunt op jazz, softrock en pop. Crosby blijft dichtbij zijn roots, maar gebruikt de ruimte die zijn medemuzikanten bieden om het geluid te verrijken en te verbreden. Ondanks zijn leeftijd en lange carrière klinkt hij op Sky Trails energiek, relevant en nieuwsgierig. De plaat is daarmee niet alleen een bewijs van zijn voortdurende artistieke kracht, maar ook een inspirerende luisterervaring voor wie houdt van tijdloze, genre-overstijgende muziek.