Erasure Chorus
Beschrijving
Bol Partner
Chorus is het vijfde studioalbum van het Britse duo Erasure en verscheen in 1991 op vinyl. Het album behoort tot het genre synthpop, een stijl waarvoor Erasure in de jaren tachtig en negentig toonaangevend was. Synthpop kenmerkt zich door het dominante gebruik van synthesizers, elektronische ritmes en pakkende melodieën, waar dit album een uitgesproken voorbeeld van is. De plaat markeert een belangrijk moment in de carrière van Erasure. Na hun successen in de jaren tachtig laten Vince Clarke en Andy Bell op Chorus horen dat ze zich moeiteloos wisten aan te passen aan een nieuw decennium. De productie van Martyn Phillips zorgt voor een glasheldere sound met een moderne elektronische inslag. Opvallend is dat Clarke destijds bewust koos voor een analoge werkwijze zonder gebruik van MIDI, wat resulteert in een ongepolijst en warm klankbeeld dat afwijkt van de digitalere productie van veel andere tijdgenoten. De thematiek van het album draait om zelfexpressie, verlangen en optimisme, waarbij zowel uitbundigheid als melancholie terug te horen zijn. De openingstrack Chorus fungeert als visitekaartje, met een energieke beat en een refrein dat uitnodigt tot meezingen. Deze nummer behoort samen met Love to Hate You en Breath of Life tot de bekendste tracks van het album. Love to Hate You onderscheidt zich door zijn dansbare karakter en knipogen naar disco, terwijl Breath of Life benadrukt hoe effectief het duo melodie en ritme weet te combineren binnen een popstructuur. Chorus werd geprezen vanwege zijn vernieuwende geluid en wist Erasure voor de derde keer op rij een nummer één-notering in het Verenigd Koninkrijk op te leveren. Ook kreeg het album een nominatie voor de Mercury Music Prize, wat de erkenning vanuit zowel publiek als critici onderstreepte. Chorus wordt beschouwd als een hoogtepunt binnen het oeuvre van Erasure en is onmisbaar binnen de geschiedenis van het synthpopgenre.
Chorus is het vijfde studioalbum van het Britse duo Erasure en verscheen in 1991 op vinyl. Het album behoort tot het genre synthpop, een stijl waarvoor Erasure in de jaren tachtig en negentig toonaangevend was. Synthpop kenmerkt zich door het dominante gebruik van synthesizers, elektronische ritmes en pakkende melodieën, waar dit album een uitgesproken voorbeeld van is. De plaat markeert een belangrijk moment in de carrière van Erasure. Na hun successen in de jaren tachtig laten Vince Clarke en Andy Bell op Chorus horen dat ze zich moeiteloos wisten aan te passen aan een nieuw decennium. De productie van Martyn Phillips zorgt voor een glasheldere sound met een moderne elektronische inslag. Opvallend is dat Clarke destijds bewust koos voor een analoge werkwijze zonder gebruik van MIDI, wat resulteert in een ongepolijst en warm klankbeeld dat afwijkt van de digitalere productie van veel andere tijdgenoten. De thematiek van het album draait om zelfexpressie, verlangen en optimisme, waarbij zowel uitbundigheid als melancholie terug te horen zijn. De openingstrack Chorus fungeert als visitekaartje, met een energieke beat en een refrein dat uitnodigt tot meezingen. Deze nummer behoort samen met Love to Hate You en Breath of Life tot de bekendste tracks van het album. Love to Hate You onderscheidt zich door zijn dansbare karakter en knipogen naar disco, terwijl Breath of Life benadrukt hoe effectief het duo melodie en ritme weet te combineren binnen een popstructuur. Chorus werd geprezen vanwege zijn vernieuwende geluid en wist Erasure voor de derde keer op rij een nummer één-notering in het Verenigd Koninkrijk op te leveren. Ook kreeg het album een nominatie voor de Mercury Music Prize, wat de erkenning vanuit zowel publiek als critici onderstreepte. Chorus wordt beschouwd als een hoogtepunt binnen het oeuvre van Erasure en is onmisbaar binnen de geschiedenis van het synthpopgenre.
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: