Keith Richards Main Offender (CD)

Main Offender is het tweede soloalbum van Keith Richards en verscheen op cd in het begin van de jaren negentig. Dit album vormt de opvolger van zijn debuut Talk Is Cheap. Main Offender kwam tot stand met medewerking van zijn vaste muzikale partners, de X-Pensive Winos, waaronder Steve Jordan en Waddy Wachtel. Samen werkten ze in studio’s in Californië en New York aan een plaat die zich duidelijk onderscheidt van Richards’ werk met de Rolling Stones, maar nog steeds diep geworteld is in zijn muzikale erfenis. Qua genre beweegt Main Offender zich tussen rock, hardrock, bluesrock en rock & roll. De plaat ademt een groove-gedreven sfeer, waarbij de band vaak een riff kiest en die uitbouwt tot een volwaardige song. Hierdoor ontstaat er een laidback, bijna ontspannen karakter dat soms doet denken aan het Stones-album Black And Blue. De muziek omarmt zowel het rauwe, energieke van rock als het soulvolle en eigenzinnige van blues. Invloeden van funk en reggae duiken sporadisch op, wat het album een gevarieerd maar herkenbaar gezicht geeft. Het album werd in het betreffende jaar positief ontvangen onder de critici, maar kon het commerciële succes van zijn voorganger niet evenaren. Voor Richards was dit echter vooral een artistiek project; hij voelde zich uitgedaagd om buiten de vertrouwde kaders van de Rolling Stones zijn eigen stem te laten horen, ondersteund door een groep muzikanten die het avontuur aandurfde. Die vrijheid hoor je terug op de plaat: de productie is warm en robuust, de nummers klinken eerlijk en niet geforceerd, alsof ze rechtstreeks uit de oefenruimte zijn meegenomen naar de opname. Een van de meest sprekende tracks op Main Offender is '999'. Dit nummer opent het album energiek, met een riff die een solide basis vormt voor Richards’ karakteristieke zang. De song bestaat uit een knipoog naar het verleden, maar klinkt tegelijk fris en urgent, precies zoals je van Keith mag verwachten. Een ander kenmerkend nummer is 'Wicked as It Seems'. Deze track volgt in dezelfde geest, met een vriendelijker tempo en een donkere gitarenlijn. Het is een goed voorbeeld van hoe het album een mix biedt van traditie en vernieuwing. De groove staat centraal en je merkt dat de band samen het plezier in het spelen benadrukt. Tot slot verdient 'Yap Yap' vermelding. Hier krijgen de muzikale invloeden van funk en blues nog meer ruimte. De band blijft de riff volgen en bouwt het nummer uit tot een ontspannen en groovy compositie. De aanpak is losjes, bijna nonchalant, maar daarmee onderstreept Richards juist zijn eigen stijl als solo-artiest. Main Offender op cd is een krachtig en eigenzinnig werk binnen het klassieke rockgenre. Het album laat zien dat Keith Richards ook buiten de Rolling Stones moeiteloos zijn muzikale visie kan uitdragen en daarin trouw blijft aan de drive, het vakmanschap en het avontuur die hem al decennialang kenmerken.