Pale Waves Smitten (LP)
Beschrijving
Bol Partner
Smitten is het vierde studioalbum van Pale Waves, uitgebracht in 2024 op LP en CD. Het album markeert een stijlverandering ten opzichte van hun vorige werk: waar de band op eerdere albums als Who Am I? en Unwanted vooral stoer en rock-georiënteerd klonk, keert Pale Waves met Smitten terug naar zijn roots in het synth- en indiepopgenre. De plaat klinkt weer dromerig en atmosferisch, met duidelijke invloeden van de jaren tachtig, zoals die van The Cure en Cocteau Twins. Daarmee sluit het album aan bij het geluid van hun debuut My Mind Makes Noises uit 2018, maar nu met een meer volwassen en verfijnde benadering van productie en songwriting. Het centrale thema van Smitten is reflectie op de eigen jeugd, verliefdheden en persoonlijke groei, zoals leidster Heather Baron-Gracie uitlegt. De teksten zijn geïnspireerd door haar oude dagboeken en haar ervaringen uit vroege queer relaties. Baron-Gracie omschrijft het album als romantisch, delicaat en vrouwelijk. Dit komt niet alleen tot uitdrukking in de muziek, maar ook in de visuele presentatie van het album, die grandeur, Engelse natuur en zachte schoonheid oproept. Muren van dromerige synths, lichte gitaarlijnen en melodieuze baspartijen ondersteunen de verhalen die Baron-Gracie vertelt: over euforie, verwarring en alles daar tussenin dat gepaard gaat met liefde. Het album bevat onder meer de nummers Gravity, Perfume en Glasgow. Op Gravity is het kenmerkende geluid van Pale Waves goed hoorbaar, met sprankelende hooks en een energieke, maar gevoelige vocal delivery. Perfume is een ander hoogtepunt, waarin de band de balans vindt tussen melancholie en hoop, en Glasgow biedt de luisteraar een combinatie van Britse indiepop en grootse, romantische melodieën. Verder zijn ook tracks als Seeing Stars en Last Train Home representatief voor de atmosferische en introspectieve benadering op dit album. Elke song levert een stukje van het grotere verhaal: een reis langs liefde, verlies en verlangen, soms voorzien van kritische reflectie over hoe iemand een totale vreemdeling kan worden na een intense band. Smitten is geproduceerd in Los Angeles en Londen door Simon Oscroft, Iain Berryman en Hugo Silvani. Critici prijzen de volwassenheid en de ambitie van het album, met name de sterke pophooks en het vernieuwde synth-popgeluid. Tevoren werd de band vaak geroemd om hun directheid. Nu toont Pale Waves op Smitten juist kwetsbaarheid en introspectie, zonder de melodramatische stijl te verliezen die van oudsher hun trade mark is. Het album kreeg overwegend positieve recensies. Sommige critici merken op dat het geluid soms wat simplistisch aandoet, maar het overgrote deel vindt dat Smitten een geslaagde terugkeer is naar het oorspronkelijke Pale Waves-geluid — maar nu met meer diepte en emotie. Smitten is, kortom, een dromerig, romantisch en gelaagd popalbum met een nostalgische blik op jongvolwassenheid en liefde.
Smitten is het vierde studioalbum van Pale Waves, uitgebracht in 2024 op LP en CD. Het album markeert een stijlverandering ten opzichte van hun vorige werk: waar de band op eerdere albums als Who Am I? en Unwanted vooral stoer en rock-georiënteerd klonk, keert Pale Waves met Smitten terug naar zijn roots in het synth- en indiepopgenre. De plaat klinkt weer dromerig en atmosferisch, met duidelijke invloeden van de jaren tachtig, zoals die van The Cure en Cocteau Twins. Daarmee sluit het album aan bij het geluid van hun debuut My Mind Makes Noises uit 2018, maar nu met een meer volwassen en verfijnde benadering van productie en songwriting. Het centrale thema van Smitten is reflectie op de eigen jeugd, verliefdheden en persoonlijke groei, zoals leidster Heather Baron-Gracie uitlegt. De teksten zijn geïnspireerd door haar oude dagboeken en haar ervaringen uit vroege queer relaties. Baron-Gracie omschrijft het album als romantisch, delicaat en vrouwelijk. Dit komt niet alleen tot uitdrukking in de muziek, maar ook in de visuele presentatie van het album, die grandeur, Engelse natuur en zachte schoonheid oproept. Muren van dromerige synths, lichte gitaarlijnen en melodieuze baspartijen ondersteunen de verhalen die Baron-Gracie vertelt: over euforie, verwarring en alles daar tussenin dat gepaard gaat met liefde. Het album bevat onder meer de nummers Gravity, Perfume en Glasgow. Op Gravity is het kenmerkende geluid van Pale Waves goed hoorbaar, met sprankelende hooks en een energieke, maar gevoelige vocal delivery. Perfume is een ander hoogtepunt, waarin de band de balans vindt tussen melancholie en hoop, en Glasgow biedt de luisteraar een combinatie van Britse indiepop en grootse, romantische melodieën. Verder zijn ook tracks als Seeing Stars en Last Train Home representatief voor de atmosferische en introspectieve benadering op dit album. Elke song levert een stukje van het grotere verhaal: een reis langs liefde, verlies en verlangen, soms voorzien van kritische reflectie over hoe iemand een totale vreemdeling kan worden na een intense band. Smitten is geproduceerd in Los Angeles en Londen door Simon Oscroft, Iain Berryman en Hugo Silvani. Critici prijzen de volwassenheid en de ambitie van het album, met name de sterke pophooks en het vernieuwde synth-popgeluid. Tevoren werd de band vaak geroemd om hun directheid. Nu toont Pale Waves op Smitten juist kwetsbaarheid en introspectie, zonder de melodramatische stijl te verliezen die van oudsher hun trade mark is. Het album kreeg overwegend positieve recensies. Sommige critici merken op dat het geluid soms wat simplistisch aandoet, maar het overgrote deel vindt dat Smitten een geslaagde terugkeer is naar het oorspronkelijke Pale Waves-geluid — maar nu met meer diepte en emotie. Smitten is, kortom, een dromerig, romantisch en gelaagd popalbum met een nostalgische blik op jongvolwassenheid en liefde.
AmazonPublicatiedatum: 2024-09-27, Lp, Dirty Hit
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: