Paul Simon Stranger To (LP)
Beschrijving
Bol Partner
Paul Simon bracht met Stranger To Stranger een bijzonder en experimenteel album uit dat zijn dertiende studioalbum markeert. Het werk verscheen op LP bij het label Concord Records en betekende zijn eerste nieuwe formaat in meer dan vijf jaar nadat So Beautiful or So What uitkwam. Stranger To Stranger valt op door een combinatie van pop en experimentele muziek—Simon gebruikt onder meer door Harry Partch ontworpen instrumenten en zoekt op creatieve wijze de grenzen van het traditionele singer-songwriter-genre op. Die benadering levert een unieke klankwereld op waarin klassieke en hedendaagse geluiden op verrassende wijze samenkomen. De productie van het album was in handen van Paul Simon zelf in samenwerking met Roy Halee, zijn vaste muzikale partner sinds de beginjaren. Vanaf de eerste nummers voelt Stranger To Stranger vernieuwend en speels, met een duidelijke focus op klankexperimenten en onverwachte structuren. Het album zoekt aansluiting bij eerder baanbrekend werk als Graceland, maar klinkt tegelijkertijd alsof het volledig losstaat van Simon’s eerdere discografie. De arrangementen op de LP zijn speels en rijk, wat zorgt voor een eigenzinnige luisterervaring—Simon zelf beschrijft het als muziek die tegelijkertijd oud én nieuw klinkt en bol staat van mysterie. Op deze plaat staan diverse tracks die elk hun eigen karakter tonen. The Werewolf opent het album met donkere humor en een meeslepend ritme, waarin moderne beats en percussie samensmelten met Simon’s kenmerkende verteltrant. Wristband is een tweede opvallend nummer; hierin gebruikt Simon het verhaal van een muzikant die een backstage-polsbandje mist als metafoor voor uitsluiting en ongelijkheid in de samenleving. Beide nummers illustreren hoe Simon maatschappijkritiek en poëzie weet te verweven tot inventieve popsongs. De titeltrack Stranger To Stranger vormt een rustpunt op het album en zet in op introspectie, persoonlijke verandering en de zoektocht naar verbinding te midden van vervreemding. Ook Insomniac’s Lullaby is het benoemen waard: dit liedje laat een experimentele benadering horen met afwijkende stemmingen en melodielijnen, mede mogelijk gemaakt door unieke instrumenten en onverwachte geluiden. Stranger To Stranger werd bij verschijnen positief ontvangen door critici vanwege de gewaagde muzikale koers en het creatieve geluid waarin experiment en traditie in balans zijn. Het album bevestigt Simon’s reputatie als muzikale vernieuwer en laat horen dat hij op oudere leeftijd nog steeds vooruit durft te kijken. De plaat biedt een rijk scala aan emoties en klanken en is zowel voor fans van Simon’s eerdere werk als voor liefhebbers van avontuurlijke popmuziek een waardevolle toevoeging aan zijn discografie.
Paul Simon bracht met Stranger To Stranger een bijzonder en experimenteel album uit dat zijn dertiende studioalbum markeert. Het werk verscheen op LP bij het label Concord Records en betekende zijn eerste nieuwe formaat in meer dan vijf jaar nadat So Beautiful or So What uitkwam. Stranger To Stranger valt op door een combinatie van pop en experimentele muziek—Simon gebruikt onder meer door Harry Partch ontworpen instrumenten en zoekt op creatieve wijze de grenzen van het traditionele singer-songwriter-genre op. Die benadering levert een unieke klankwereld op waarin klassieke en hedendaagse geluiden op verrassende wijze samenkomen. De productie van het album was in handen van Paul Simon zelf in samenwerking met Roy Halee, zijn vaste muzikale partner sinds de beginjaren. Vanaf de eerste nummers voelt Stranger To Stranger vernieuwend en speels, met een duidelijke focus op klankexperimenten en onverwachte structuren. Het album zoekt aansluiting bij eerder baanbrekend werk als Graceland, maar klinkt tegelijkertijd alsof het volledig losstaat van Simon’s eerdere discografie. De arrangementen op de LP zijn speels en rijk, wat zorgt voor een eigenzinnige luisterervaring—Simon zelf beschrijft het als muziek die tegelijkertijd oud én nieuw klinkt en bol staat van mysterie. Op deze plaat staan diverse tracks die elk hun eigen karakter tonen. The Werewolf opent het album met donkere humor en een meeslepend ritme, waarin moderne beats en percussie samensmelten met Simon’s kenmerkende verteltrant. Wristband is een tweede opvallend nummer; hierin gebruikt Simon het verhaal van een muzikant die een backstage-polsbandje mist als metafoor voor uitsluiting en ongelijkheid in de samenleving. Beide nummers illustreren hoe Simon maatschappijkritiek en poëzie weet te verweven tot inventieve popsongs. De titeltrack Stranger To Stranger vormt een rustpunt op het album en zet in op introspectie, persoonlijke verandering en de zoektocht naar verbinding te midden van vervreemding. Ook Insomniac’s Lullaby is het benoemen waard: dit liedje laat een experimentele benadering horen met afwijkende stemmingen en melodielijnen, mede mogelijk gemaakt door unieke instrumenten en onverwachte geluiden. Stranger To Stranger werd bij verschijnen positief ontvangen door critici vanwege de gewaagde muzikale koers en het creatieve geluid waarin experiment en traditie in balans zijn. Het album bevestigt Simon’s reputatie als muzikale vernieuwer en laat horen dat hij op oudere leeftijd nog steeds vooruit durft te kijken. De plaat biedt een rijk scala aan emoties en klanken en is zowel voor fans van Simon’s eerdere werk als voor liefhebbers van avontuurlijke popmuziek een waardevolle toevoeging aan zijn discografie.
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: