Steven Wilson To the Bone (2 LPs)

Steven Wilson’s album To The Bone is een tweedelige LP die zich nadrukkelijk beweegt in het genre van progressieve pop, aangevuld met rock- en elektronische invloeden. Het album, uitgebracht in 2017, markeert een opvallende koerswijziging voor Wilson, die vooral bekend stond om zijn werk in de progressieve rock. Op To The Bone verkent hij een toegankelijker en melodieuzer geluid, zonder zijn kenmerkende muzikale diepgang en gelaagde productie uit het oog te verliezen. Hij laat zich hoorbaar inspireren door grote artiesten als Peter Gabriel, Kate Bush en David Bowie en streeft naar popmuziek die ambacht en emotie niet ondergeschikt maakt aan eenvoud. Het album laat een breed spectrum aan stemmingen en thema’s horen, variërend van hoop en optimisme tot onbehagen en introspectie. Opener en titelnummer To The Bone zet de toon met pakkende melodieën en een hedendaagse popstijl, waarin Wilson's herkenbare stemgeluid door meerdere lagen klinkt. "Permanating" valt op als een uitgesproken vrolijke en opbeurende track met een krachtige hook, een stijlbreuk met het vaak sombere karakter van zijn eerdere werk. "Pariah" is een emotioneel hoogtepunt waarop Ninet Tayeb met haar expressieve zang de gelaagdheid van het nummer versterkt. Haar aanwezigheid geeft het album een extra kleurrijke dimensie. De tweede helft van het album is meer introvert en toont Wilsons vermogen om spanning en bezinning muzikaal vorm te geven. Het lang uitgesponnen "Detonation" kent een duistere ondertoon, gelaagde instrumentatie en een climax die vertraagt en spanning opbouwt. "Song of Unborn" rondt het album af met een melancholische en contemplatieve sfeer, waarbij de epische productie en bedachtzame melodieën het introspectieve karakter onderstrepen. To The Bone is door de kritiek geprezen vanwege zijn hoge productieniveau en het vermogen van Wilson om diverse muzikale stijlen te combineren tot een coherent en modern geheel. De LP klinkt transparant en rijk, zowel qua instrumentatie als qua dynamiek. Kenmerkend is hoe de baslijnen, synths en gitaarpartijen elkaar aanvullen zonder het minimale te overschrijden, waardoor elk muzikaal detail tot zijn recht komt. Tegelijkertijd blijft Wilson trouw aan zijn artistieke roots door complexe arrangementen te kiezen, waardoor hij een brug slaat tussen progressieve rock en alternatieve pop. Het album biedt een gevarieerde luisterervaring en bevat verschillende tracks die elk een eigen karakter hebben. "Pariah," "Permanating" en "Detonation" zijn goede voorbeelden van Wilsons veelzijdigheid op deze plaat. To The Bone laat horen dat popmuziek diepgaand en intellectueel kan zijn, zonder aan toegankelijkheid te verliezen. Voor liefhebbers van progressive pop en modern rock is deze dubbele LP een artistiek statement van een muzikant die zijn grenzen durft te verleggen, maar altijd met aandacht voor detail, emotie en vakmanschap.