Zsofia Boros El Ultimo Aliento (CD)
Beschrijving
Bol Partner
De focus van Zsófia Boros' derde opname voor ECM's New Series is tweeledig, met de ene schijnwerper gericht op hedendaagse composities uit Argentinië en de andere op de veelzijdige muziek van de Franse componist Mathias Duplessy. Fanfare magazine heeft zich lovend uitgelaten over de in Wenen gevestigde Hongaarse gitariste, waarbij ze haar 'heldere, mooie toon, vloeiende frasering, precieze gelaagdheid van melodie en begeleiding, vloeiende figuratie en haar nadrukkelijk gevoel voor stemming en emotie' noemde - allemaal kwaliteiten die vooral op El último aliento naar voren komen. Het album ontleent zijn naam aan de compositie van Carlos Moscardini die de plaat afsluit. Andere Argentijnse componisten die Boros hier vertolkt zijn Joaquín Alem, Quique Sinesi en Alberto Ginastera, die samen zorgen voor een levendig repertoire waarin de gitarist techniek, tempo en stemming in soepele golven afwisselt. Voor Sinesi's 'Tormenta de ilusión' schakelt Boros over op de ronroco, een snaarinstrument afkomstig uit de Andes. Door de Argentijnse muziek te combineren met de expressieve stukken van Duplessy, creëert Zsófia Boros een spannend programma dat haar uitgesproken toucher, engagement en brede invloeden op een rustige meeslepende manier benadrukt. Het album werd opgenomen in het Auditorio Stelio Molo in Lugano en geproduceerd door Manfred Eicher.
De focus van Zsófia Boros' derde opname voor ECM's New Series is tweeledig, met de ene schijnwerper gericht op hedendaagse composities uit Argentinië en de andere op de veelzijdige muziek van de Franse componist Mathias Duplessy. Fanfare magazine heeft zich lovend uitgelaten over de in Wenen gevestigde Hongaarse gitariste, waarbij ze haar 'heldere, mooie toon, vloeiende frasering, precieze gelaagdheid van melodie en begeleiding, vloeiende figuratie en haar nadrukkelijk gevoel voor stemming en emotie' noemde - allemaal kwaliteiten die vooral op El último aliento naar voren komen. Het album ontleent zijn naam aan de compositie van Carlos Moscardini die de plaat afsluit. Andere Argentijnse componisten die Boros hier vertolkt zijn Joaquín Alem, Quique Sinesi en Alberto Ginastera, die samen zorgen voor een levendig repertoire waarin de gitarist techniek, tempo en stemming in soepele golven afwisselt. Voor Sinesi's 'Tormenta de ilusión' schakelt Boros over op de ronroco, een snaarinstrument afkomstig uit de Andes. Door de Argentijnse muziek te combineren met de expressieve stukken van Duplessy, creëert Zsófia Boros een spannend programma dat haar uitgesproken toucher, engagement en brede invloeden op een rustige meeslepende manier benadrukt. Het album werd opgenomen in het Auditorio Stelio Molo in Lugano en geproduceerd door Manfred Eicher.