Boston Symphony Orchestra, Andris Nelsons Shostakovich: Symphonies Nos. 1, 14 & 15; Chamber In C Minor (2 CD)

Het album "Shostakovich: Symphonies Nos. 1, 14 & 15; Chamber Symphony In C Minor" van het Boston Symphony Orchestra onder leiding van Andris Nelsons is een tweedelige uitgave binnen het klassieke genre, meer specifiek symfonische muziek uit de twintigste eeuw. Deze release is onderdeel van de bekroonde Shostakovich-cyclus bij Deutsche Grammophon, waarin Nelsons samen met het orkest de symfonieën van Dmitri Shostakovich uitvoerig verkent. Centraal op dit album staan drie sleutelwerken uit het symfonische oeuvre van Shostakovich en een bewerking van een van zijn bekendste strijkkwartetten. Symphony No. 1 in F-klein, Op. 10, vertegenwoordigt het verbluffende, jeugdige debuut van de componist, geschreven op de drempel van zijn volwassenheid. De expressiviteit en inventiviteit van deze symfonie, vooral in delen als "Allegretto – Allegro non troppo", tonen Shostakovich’ vroege meesterschap en sprankelende ironie. Daarnaast bevat het album één van de meest persoonlijke en aangrijpende werken, Symphony No. 14 in g-klein, Op. 135, uitgevoerd door de solisten Kristine Opolais (sopraan) en Alexander Tsymbalyuk (bas). Deze symfonie is eerder een symfonisch liedcyclus, opgebouwd uit op muziek gezette poëzie, en behandelt thema’s rond de dood en het menselijke lijden op indringende wijze. Symphony No. 15 in A-groot, Op. 141 is het zwanenzang van Shostakovich in het symfonisch genre: een raadselachtig en eclectisch werk waarin een kaleidoscoop aan muzikale citaten, waaronder verwijzingen naar Rossini en Wagner, samenkomen met de introspectieve en soms speelse toon van de componist op latere leeftijd. De uitvoering door het Boston Symphony Orchestra onder Nelsons wordt gekenmerkt door helderheid, detail en dramatische spanning. Een belangrijk vierdelig werk op deze uitgave is de Chamber Symphony in c-klein, Op. 110a. Dit stuk is een bewerking van het beroemde strijkkwartet nr. 8, door Rudolf Barshai georkestreerd tot kamerorkest. Het draagt een diep persoonlijk karakter en wordt vaak gezien als een muzikale autobiografie van Shostakovich, vol donkere reflectie en scherpe emotionele contrasten. Het album werd uitgebracht op het gerenommeerde label Deutsche Grammophon en verzamelde veel lof, wat onder meer blijkt uit onderscheidingen als 'Recording of the Week' en 'Editor's Choice'. De heldere opnamekwaliteit versterkt zowel de klankrijkdom van het orkest als de dramatische impact van Shostakovich’ muziek. Krachtige tracks, die een uitstekend beeld geven van het karakter en de reikwijdte van dit album, zijn onder andere het eerste deel van Symphony No. 1 ("Allegretto – Allegro non troppo"), het gloomy openingsdeel van Symphony No. 14 ("De Profundis"), en het speelse "Allegretto" uit Symphony No. 15. Samen bieden deze werken een indrukwekkend overzicht van Shostakovich' muzikale evolutie, van zijn revolutionaire jeugdwerk tot aan zijn diep reflecterende laatste stukken. De release van dit album vond plaats in het midden van Nelsons' bekroonde Shostakovich-project met het Boston Symphony Orchestra. De combinatie van meesterlijke uitvoeringen, hoogwaardige opname en het belang van de gekozen werken maakt het tot een essentiële uitgave voor liefhebbers van twintigste-eeuwse klassieke muziek.