Damian Marhulets Constellation Machine (CD)

Het is een fantastische wereld die zich voedt met spirituele entiteiten en ideeën, ver van de realiteit bestaat en toch voor iedereen bereikbaar is: op het album 'Atlas of Imaginary Places', uitgebracht in 2021, tekent de Duits-Oekraïense pianiste en componiste een kaart van haar verbeelding, die ze met behulp van haar virtuositeit vult, door plaatsen als 'Diamond Desert' of 'Leviathan Town' op de piano te beschrijven en ze zo in de geest van de luisteraar tot leven te brengen. Damian Marhulets' 'Constellation Machine' is nu de voortzetting van dit concept, waarbij zijn album in context kan worden beschouwd, maar ook op zichzelf staat. Het vertelt ook over de fantastische plekken, maar dan vanuit zijn perspectief. Hiervoor wist hij de Deense zangeres Line Bøgh voor zich te winnen, die zijn muzikale schetsen zonder veel uitleg begreep en ze met woorden verrijkte: 'Ik stond er versteld van hoe treffend zij uit mijn onvoltooide muzikale ideeën precies wist te halen wat ik zelf muzikaal in gedachten had. Het was bijna griezelig hoe goed we elkaar muzikaal begrepen zonder elkaar destijds persoonlijk ontmoet te hebben,' aldus Marhulets. Uit de eerste toenaderingen groeide het album met zijn 13 composities, dat gekenmerkt wordt door een intieme sfeer door de zang. De stem van Bøgh lijkt een wenkend wezen, dat de luisteraar de betoverende wereld in trekt, hem erdoorheen leidt, individuele plekken beschrijft en het zo bijna onmogelijk maakt om aan de allure van de gedachtenreis te ontsnappen. Muzikaal wordt het album echter niet alleen gekenmerkt door de stem van de Deen, maar ook door het geluid van het ensemble 'Nouvelle Philharmonie' met Sergey Smirnov op piano, Artiom Shishkov op viool en Dima Tsypkin op cello. Zij verfijnen de stukken met raffinement en perfect geplaatste klanken van hun instrumenten tot een gevoelig en delicaat kamerpopwerk, waarop Marhulets alle muzikale elementen goed gedoseerd heeft samengebracht en zo moeiteloos de verleiding van weelde of overbelasting vermijdt. Een bijzonder moment biedt het titelnummer, waarin Marina Baranova aan de piano te horen is. In dit stuk ontmoeten Damian Marhulets en zijn vrouw elkaar rechtstreeks muzikaal, een titel met dezelfde naam is ook te vinden op Baranova's album. Het thema in beide is hetzelfde, maar de arrangementen verschillen. 'Constellation Machine' vormt zo de brug die de twee werken met elkaar verbindt. 'Marina en ik hadden het idee om twee muzikaal (op een paar uitzonderingen na) onafhankelijke albums te maken, maar die conceptueel sterk met elkaar verbonden zijn. Elk van de twee albums kan het andere decoderen, becommentariëren en verklaren. De individuele stukken van beide albums verwijzen naar elkaar en bouwen verschillende narratieve bruggen die hen verbinden. Beide albums beschrijven in wezen dezelfde fantastische wereld - door ons tot stand gebracht,' legt Marhulets uit. De wereld in 'Atlas of Imaginary Places' speelt zich hier echter in een andere tijd af en wordt vanuit Marhulets' gezichtspunt bekeken: Terwijl de stad van de reuzen ('Leviathan Town' op Baranova's album) op haar album niet meer bewoonbaar is en een subliem, grandioos en stil object op de kaart vormt, vindt in Marhulets' 'Reuzen' een ontmoeting plaats, een persoonlijke ervaring die vertelt over een mogelijke uittocht van de reuzen. De Deense kunstenaar Christian Gundtoft ontwikkelde het beeld van de machine van constellaties op de albumhoes, evenals een hele reeks tekeningen die deze constellaties zelf uitbeelden. Ze werden parallel met de songteksten gemaakt en er rechtstreeks door geïnspireerd. Al met al past het werk dus in de overkoepelende kaart van de gepresenteerde plaatsen, maakt het al die plaatsen nog levendiger en vergroot het op zijn beurt de nieuwsgierigheid om zich te laven aan wat de deelnemers te melden hebben - ieder met zijn of haar eigen artistieke expressiviteit.