Eric Watson Memories Of Paris (CD)

' Ik hou van jazz die verder gaat dan jazz'. Deze bekentenis, die klinkt als een manifest, vertelt alles over Eric Watson. Afgestudeerd aan het conservatorium na een door en door klassieke opleiding, heeft de pianist zijn achtergrond nooit de rug toegekeerd, hoewel hij nooit heeft geaarzeld om zich op het terrein van de improvisatie te wagen. Als Amerikaan geboren, maar door adoptie Fransman, hecht hij boven alles waarde aan vrijheid. Zonder grenzen of classificaties heeft Eric Watson evenveel bewondering voor Thelonious Monk als voor Charles Ives, die in zijn ogen 'het yin en het yang van de iconoclastische Amerikaanse geest' vertegenwoordigen. Deze onafhankelijkheid is kenmerkend voor zijn (talrijke) composities gedurende drie decennia. Zij komt vooral tot uiting in zijn solostukken, een onfeilbare test om een jazzman te beoordelen. Al in 1981, toen al op uitnodiging van Jean-Jacques Pussiau, bewees hij dit in ' Bulls Blood ' (Owl). ' Child in the Sky ' (Uil) volgt in 1986 en ' Sketches of Solitude ' (Night Bird Music) in 2001. 'Memories of Paris' brengt deze live muziek terug die Eric Watson voorstaat. Het doornemen van zijn herinneringen aan de metropool waar hij in 1978 voor het eerst aankwam, was een ideale gelegenheid om zijn lyriek en uitbundigheid de vrije loop te laten. Van Pigalle (Rue des Martyrs) tot het Palais Royal (Rue de Beaujolais), Montmartre (Rue des trois frères) en Clichy (Cité des Fleurs), Eric Watson's eigen composities brengen ons 'zijn' visie van Parijs: romantisch, levendig, rebels, hectisch. In deze muzikale meander in de vorm van een suite, neemt de pianist-componist zijn toevlucht tot verschillende argumenten: strengheid kan een ascetische noot bereiken en vrijgevigheid neigt naar vurigheid. Zijn eenzame oefeningen voor de 88 toetsen van zijn piano zetten aan tot mijmering en bewustwording. Dit is misschien wat men jazz noemt.