Franco Micalizzi Stridulum (the Visitor) (CD)

Het album Stridulum, ook bekend als The Visitor, is de originele soundtrack voor de gelijknamige sciencefiction-horrorfilm uit het jaar 1979. De muziek is niet gecomponeerd door Ennio Morricone, maar door de Italiaanse componist Franco Micalizzi. Op cd uitgebracht, geldt het album als een van de meest kenmerkende voorbeelden van de Italiaanse soundtracktraditie van de jaren zeventig, gekenmerkt door rijke orkestraties, paranormale sferen en een mengeling van suspense en melodrama. Het genre van dit album is te omschrijven als een mix van soundtracks met elementen uit de sci-fi, horror en funk. De muziek weet een zeldzame sfeer op te roepen van mysterie en onheil, waarbij Micalizzi kiest voor krachtige blazers, pulserende percussie en onverwachte wendingen in ritme. De typische jaren ’70-sound komt duidelijk naar voren dankzij elektrische gitaren, stuwende drums en elektronische elementen, wat de muziek een modern en avant-gardistisch karakter geeft voor haar tijd. De soundtrack sluit met zijn stijl naadloos aan op de sfeer van de film, die zich kenmerkt door bovennatuurlijke en surrealistische thema’s. Op het album staan diverse opvallende tracks waarin de signatuur van Micalizzi goed doorklinkt. Zo is Stridulum Theme een krachtige openingstrack, met expressieve blazers, gejaagde orkestraties en surrealistische spanningsopbouw. Een ander opvallend nummer is Sadness Theme, een gevoelige en melancholische compositie die als rustpunt fungeert tussen meer angstaanjagende delen van de soundtrack. Daarnaast is Hospital Sequence een voorbeeld van Micalizzi’s vermogen om spanning en mysterie samen te brengen in een filmische setting, door het samenspel van onheilspellende ritmes en subtiele melodielijnen. Stridulum, The Visitor blijft een geliefd album onder verzamelaars van filmische soundtracks, dankzij de unieke sfeer, de spannende thematiek en de karakteristieke mix van genres die het tijdperk markeren. De remaster en heruitgave op cd maken de muziek nog steeds bereikbaar voor een nieuw publiek, terwijl de originele tracks een krachtig tijdsbeeld geven van de Italiaanse filmcultuur uit eind jaren zeventig.