Frank Zappa Weasels Ripped My Flesh

Weasels Ripped My Flesh is een experimenteel album van Frank Zappa & The Mothers of Invention, uitgebracht op LP in het begin van de jaren zeventig. Het album markeert het einde van de oorspronkelijke line-up van The Mothers of Invention, die vlak vóór de release in 1969 werden ontbonden. De muziek op deze plaat bestaat uit archiefopnames die in de periode tussen 1967 en 1969 werden gemaakt, en die Zappa vervolgens arrangeerde en samenvoegde tot een spraakmakend geheel. Het album beweegt zich overduidelijk binnen de genres avant-garde rock, jazzrock en experimentele muziek. De hybride stijl van deze LP komt tot uiting in een vrije mix van complexe jazzimprovisaties, rock, collage-achtige opbouw en scherpe satire. Op verschillende momenten op de plaat zijn uitgesproken invloeden van free jazz terug te horen, mede door het gebruik van ongebruikelijke maatsoorten, abrupte tempowisselingen en spontane geluidsexperimenten. De experimentele kant van het album wordt versterkt door de wisselwerking tussen live-opnames en studiotracks, waarbij sommige stukken vooral het chaotische karakter van optredens uitlichten. Twee tracks die kenmerkend zijn voor de veelzijdige richting van het album zijn The Eric Dolphy Memorial Barbecue en Oh No. The Eric Dolphy Memorial Barbecue is een hommage aan jazzmuzikant Eric Dolphy en valt op vanwege het snelle tempo, ritmische variatie en energieke samenspel. Oh No daarentegen is een satirisch nummer waarin Zappa een bestaand thema uit zijn eerdere werk oppakt en daarnaast kritisch verwijst naar de songteksten van de Beatles. Ook Prelude To The Afternoon Of A Sexually Aroused Gas Mask illustreert de absurdistische en klassieke inslag van het album, door te spelen met klassieke titels en impressionistische invloeden. Het klankbeeld op Weasels Ripped My Flesh is rauw, veelzijdig en uitdagend. Het album eindigt met het titelnummer, dat grotendeels bestaat uit een korte maar heftige uitbarsting van geluid, improvisatie en feedback, waarmee Zappa de conventies van rock en jazz openlijk tart. Dit slotstuk geeft de luisteraar het gevoel daadwerkelijk getuige te zijn van een muziekgroep die tot het uiterste gaat in experimentele vrijheid. Weasels Ripped My Flesh staat bekend als een belangrijke en invloedrijke LP binnen Zappa’s oeuvre. Het album is niet toegespitst op een groot publiek, maar vraagt van de luisteraar een open houding voor experiment en grensverleggende composities. Zappa gebruikt dit werk om een speels, maar ook compromisloos portret van zijn muzikale visie te schetsen, waarbij humor en technisch vakmanschap hand in hand gaan.