Frommermann Music Of The Comedian Harmonists (Super Audio CD)

Frommermann: schepper van Europees stemtheater Met de Amerikaanse soldaten die vanaf 1916 de strijdkrachten op de Europese slagvelden kwamen versterken, kwam een muziekstijl mee die nieuw was voor Europa: jazz. Na het einde van de oorlog (november 1918) was de bevolking wanhopig op zoek naar vertier. Ze vonden het in de levendige dixieland, de charleston en andere vormen van de jazz uit New Orleans, en in Latijns-Amerikaanse varianten zoals de rumba. Ook in close harmony gezongen liederen werden populair, zowel spirituals als liederen met woordelijke teksten. De platen en optredens van de vijfkoppige a capella zanggroep The Revelers, met nummers als OlMan river en When Yuba played the rumba op de tuba werden in Europa alom gewaardeerd. Nadat hij in 1927 een plaat had beluisterd en de perfecte samenzang en de aanstekelijke muziek had gehoord, raakte de 21-jarige toneelspeler Harry Frommermann zo geënthousiasmeerd dat hij besloot een soortgelijke groep op te richten, met Duits repertoire. Hij rook succes in een stad waar lichte opera, revues en caberets voor kleurrijk vermaak zorgden. Hij gebruikte zijn laatste geld om een advertentie te plaatsen voor een auditie. Van de ruim zeventig kandidaten bleek er slechts één geschikt, een uitstekende basis, de 25-jarige Robert Biberti. Ook een mooie tenor deed auditie, de 23-jarige Nederlander Johan Heesters, maar hij trok zich terug, omdat er op korte termijn geen geld te verdienen viel. Biberti, die koorzanger was bij het Grosse Schauspielhaus in Berlijn, beval twee koorcollega's aan, de Poolse bariton Roman Cycowski en de Bulgaarse tenor Ari Leschnikoff; de laatste zou als eerste tenor een legendarische gloed in de groep brengen, met zijn beroemde hoge, zilveren geluid. Leschnikoff kende een goede pianist, Erwin Bootz. Hij ontpopte zich ook als een meesterlijk arrangeur. Bootz bracht een prachtige tweede tenor mee, Erich Collin. Zij vormden de groep die zich presenteerde als de Comedian Harmonists. Frommermann vulde de derde tenorpartij in. Hij was de enige zonder zangopleiding; volgens Bootz had hij meer een spreekstem. De jonge mannen van in de twintig moeten idealisten zijn geweest, want zij begonnen met een intensieve studie van acht maanden om hun partijzang en hun repertoire onder de knie te krijgen, niet overdag, maar 's nachts tussen 12 en 4, want overdag hadden zij allerlei baantjes naast het koorzingen. De beroemde filmster Asta Nielsen stelde haar huis ter beschikking voor hun repetities. Als groep slaagden ze erin een contract te krijgen bij een van de Berlijnse revues. Frommermanns onderneming was een gelukkige: hun ritmische, levendige liederen, de onderhoudende manier waarop zij muziekinstrumenten imiteerden en hun vlotte presentatie waren een groot succes. Dit stemtheater was een noviteit voor het publiek.