Het is niet alleen een hernia...

Maanval.nl

Het is niet alleen een hernia..., waar gaat het boek over?Als plotseling ziek worden je leven beheerstHoe zou jij je voelen als je van de ene op de andere dag ziek wordt? En niet zomaar ziek, nee... Chronisch ziek. Hoe zou jij je voelen als je plots niks meer kan, niet meer fatsoenlijk kunnen lopen, zitten, liggen? Iedereen om je heen heeft een mening en deelt adviezen. Daarnaast val je in een zware depressie en slikt zware pijnmedicaties. In mijn boek lees je hoe dit allemaal aanvoelt. Hoe relaties op spanning komen te staan. En ook nog eens mijn onverwerkt traumaverleden over me heen rolt. Het is alsof je op een strand staat met een paraplu in je handen. Je ziet een vloedgolf op je afkomen en je weet: dit gaat pijn doen maar ik hoop op het beste...Over de auteur Luc PelzerLuc Pelzer woont met zijn vrouw en dochter in het mooie Maastricht. Als echte Maastrichtenaren houden ze van het Bourgondische leven. Hij schreef weleens gedichten en had ooit de ambitie om een boek te gaan schrijven. Dat het een autobiografie zou worden had hij niet gedacht. Toen hij eind 2020 chronisch ziek werd, besloot hij een dagboek te gaan bijhouden en na een jaar is zijn boek gepubliceerd. Luc laat zijn kwetsbare kant zien, vertelt openlijk over zijn verleden en wat chronisch ziek zijn voor hem inhoudt.Meer informatieISBN9789464505429Editie1HoofdauteurLuc PelzerTaalNederlandsBindwijzePaperback / softbackReleasedatum6 mei 2022Aantal pagina's126UitgeverBoekScout BVVerschijningsvormPaperback / softbackNur402 - Waargebeurde verhalenBijgewerkt op 05-06-2025, 11:09:47

Bol Partner

Hoe zou jij je voelen als je van de ene op de andere dag ziek wordt? En niet zomaar ziek, nee... Chronisch ziek. Hoe zou jij je voelen als je plots niks meer kan, niet meer fatsoenlijk kunnen lopen, zitten, liggen? Iedereen om je heen heeft een mening en deelt adviezen. Daarnaast val je in een zware depressie en slikt zware pijnmedicaties. In mijn boek lees je hoe dit allemaal aanvoelt. Hoe relaties op spanning komen te staan. En ook nog eens mijn onverwerkt traumaverleden over me heen rolt. Het is alsof je op een strand staat met een paraplu in je handen. Je ziet een vloedgolf op je afkomen en je weet: dit gaat pijn doen maar ik hoop op het beste...