Iggy Pop Idiot (LP)

The Idiot is het debuutalbum van Iggy Pop als soloartiest. Het album verscheen als LP in 1977 en betekende een opvallende koerswijziging na het rauwe proto-punkgeluid van The Stooges. David Bowie produceerde het album en speelde een sleutelrol bij het schrijven en inspelen van de muziek. Samen werkten ze in Europa, waar ze zochten naar vernieuwing en herstel na een turbulente periode. In plaats van de energieke en anarchistische stijl van The Stooges, werd The Idiot gekenmerkt door een meer mechanische, elektronische en gestructureerde sound. Iggy Pop beschreef het zelf als 'een kruising tussen James Brown en Kraftwerk,' wat het hybride karakter van het album goed samenvat. De drumgeluiden en synthesizerpartijen roepen een industriële, afstandelijke sfeer op, waarin de stem van Pop opvallend ingetogen en soms zelfs koel klinkt. Het album wordt vaak geclassificeerd als post-punk en elektropop, en geldt als een wegbereider voor de post-punkbeweging die later wereldwijs zou doorbreken. Invloeden uit de Duitse krautrock en de Europese avant-garde zijn hoorbaar in zowel de productiestijl als compositie. Het album is opgebouwd uit acht tracks die samen een coherente, maar ook vervreemdende plaat vormen. Enkele opvallende nummers die op The Idiot staan zijn Sister Midnight, Nightclubbing en China Girl. Sister Midnight is het openingsnummer; het valt op door de pulserende baslijn, minimalistische arrangementen en een dreigende sfeer. Nightclubbing volgt als tweede track en heeft een trage, repetitieve beat met een ijzige, haast nonchalante vocal van Pop. China Girl is een van de bekendste nummers van het album, mede bekend geworden doordat Bowie het later zelf ook uitbracht. Hier worden persoonlijke teksten en een onmiskenbare melodie gecombineerd met elektronische invloeden. De kritieken bij de release waren verdeeld, maar grotendeels positief. Critici waren verrast door Pop’s verandering in stijl, die direct aansloot bij de artistieke vernieuwing die David Bowie in dezelfde periode nastreefde. Het album kreeg een bescheiden succes in de hitlijsten, maar de invloed is in retrospectief bijzonder groot gebleken. The Idiot wordt vandaag de dag gezien als een belangrijk ijkpunt voor genres als post-punk, new wave en indierock, en werd geroemd door artiesten als Joy Division, Siouxsie Sioux en Depeche Mode. Het album gaf Iggy Pop’s solocarrière een nieuwe impuls en beïnvloedde talloze muzikanten die de grenzen van elektronische muziek en rock wilden verkennen. De cover van de LP is geïnspireerd op het schilderij Roquairol van Erich Heckel, wat het afstandelijke en kunstzinnige karakter van het album onderstreept. In alle opzichten is The Idiot een grensverleggend album: het markeert een moment van transformatie in zowel het werk van Iggy Pop als binnen de popmuziek van de late jaren zeventig.