Iveta Apkalna & Latvian National Symphony Orchestra Symphonies Nos.5 6 Aria (CD)

Deze derde albumrelease in de eerste complete symfoniecyclus van Ta?livaldis K?enin (1919-2008) bevat de laatste symfonische creatie van de componist, Symfonie nr. 8, met een opmerkelijke orgelsolopartij uitgevoerd door de bekroonde organiste Iveta Apkalna, naast de dramatische en beknopte 5e Symfonie van de componist, beide onder leiding van Andris Poga en uitgevoerd door het Lets Nationaal Symfonieorkest.Ta?livaldis K?enin?s (1919-2008), een van Letlands meest prominente componisten, schreef een indrukwekkende cyclus van acht genummerde symfonieën. Hoewel geboren in Letland, leefde K?enin?s het grootste deel van zijn leven als balling. Hij werd opgeleid in Parijs, waar hij studeerde bij Tony Aubin en Olivier Messiaen, en verschillende prijzen won. K?enin?s emigreerde in 1951 naar Canada en werd een gerespecteerd pedagoog en een zeer invloedrijke figuur in het muziekleven van Canada. Vooral de jaren '70 en '80 waren vruchtbare jaren voor K?enin?s als symfonicus: zowel K?enin?s' 5e als 8e Symfonie gingen in première in Toronto, de eerste in 1976 en de laatste in 1986. K?enin?s 5e Symfonie begint met een krachtige orkestrale climax en het is een werk met donkere onderstromen. De componist balanceert hier echter met twee verschillende tegengestelde materialen: de robuuste, hedendaagse wereld ontmoet een sprookjeslandschap glinsterend met de magie van de schemering op het Letse platteland. De Symfonie nr. 8 leent zich voor analyse, maar niet voor beschrijving. In dit werk heeft K?enin?s misschien wel zijn hoogste metafysische hoogtepunt bereikt. Van de stormen van het eerste deel en het verlangen naar onbereikbaarheid, via het lichtende koraal van het tweede deel tot de finale van het derde deel met zijn acht dubbele en driedubbele maatslagen, eindigend met één enkele maatslag en transcendentie. Dit symfonie-concerto voor orgel en orkest vraagt om een combinatie van meesterlijke solo-orgelvaardigheden. Naast een uitstekende techniek en een diep begrip van complexe vormen, is ook een fijn gevoel voor de registers van het orgel vereist, zodat de orgelpartij zowel kan mengen als schitteren in een verrassend evenwicht van muzikale patronen en orkestrale instrumentatie.