Jeff Goldblum & Mildred Snitzer Orchestra I Shouldn't Be Telling You This (CD)

I Shouldn't Be Telling You This is het tweede album van Jeff Goldblum & The Mildred Snitzer Orchestra, uitgebracht op cd en volledig geworteld in het jazzgenre. Goldblum staat vooral bekend als acteur, maar met deze band laat hij zijn uitgesproken liefde voor jazz horen, met een stijl die speels, toegankelijk en rijk aan traditionele invloeden is. Het album weet de sfeer van een intieme jazzclub te vangen, waarbij Goldblum’s pianospel centraal staat en de dynamiek van het ensemble ruimte krijgt om te schitteren. Het geluid van Jeff Goldblum & The Mildred Snitzer Orchestra kenmerkt zich door een ongedwongen interpretatie van standards, aangevuld met moderne flair. Op dit album weet de band authentiek swingende arrangementen te combineren met het karakteristieke charisma van Goldblum als bandleider en pianist. Daarbij speelt de samenwerking met een reeks vocale gasten een grote rol; iedere zanger of zangeres voegt een eigen kleur toe aan de vertrouwde jazznummers, waardoor het geheel fris en verrassend blijft. De productie is glashelder, waardoor elk instrument goed tot zijn recht komt, van blazers tot ritmesectie. Een opvallend nummer op het album is The Thrill Is Gone, waarop de vocale bijdrage van Miley Cyrus zorgt voor een moderne twist op een klassieker. Ook Let’s Face the Music and Dance, met Inara George als zangeres, valt op door het verfijnde samenspel tussen stem en orkest. Daarnaast toont It’s Not Unusual, gezongen door zangeres Gregory Porter, hoe het album soepel schakelt tussen tijdloze jazz en lichte cross-over met popinvloeden. Deze verschillende tracks illustreren hoe het collectief met gemak uiteenlopende stijlen binnen het jazzidioom weet te omarmen, zonder hun kenmerkende lichte toon te verliezen. Het album verscheen in 2019, in een periode waarin Goldblum’s reputatie als jazzmuzikant serieus werd genomen en hij optrad in grote jazzclubs én op festivals. I Shouldn’t Be Telling You This is een plaat die niet alleen de doorgewinterde jazzluisteraar weet te bekoren, maar ook een breder publiek aanspreekt dankzij de toegankelijke arrangementen, de gevarieerde gastvocalisten en Goldblum’s onmiskenbare plezier in het spelen. Daarmee bevestigt het album zijn plek in de hedendaagse jazzscene als een charmante ode aan het Amerikaanse Songbook, uitgevoerd met humor, vakmanschap en liefde voor het genre.