Jenny Lewis Joy'all (CD)

Joy’All is het vijfde soloalbum van Jenny Lewis, uitgebracht in het genre pop/rock met een sterke alternatieve en country-inslag. De plaat is geproduceerd in Nashville en kenmerkt zich door een ontspannen, energieke sfeer: een album dat vlot luistert en zich niet opsluit in melancholie, ondanks de onderliggende thema’s van verdriet en zelfreflectie. Lewis heeft haar positie als onafhankelijke en iconische zangeres inmiddels overtuigend verdiend, en Joy’All laat haar zien als een artiest die zichzelf heeft geaccepteerd en nu vooral zin heeft om los te gaan. De nummers dragen zowel lichtheid als diepgang. Lewis combineert een speelse toon met emotionele subtiliteit; haar honeyed voice is warmer en krachtiger dan voorheen, haar teksten scherpzinnig en vaak doorspekt met humor en relativerende levenslessen. Joy’All biedt listeners verschillende lagen: er is het verlangen om te helen, het plezier van nieuwe liefde, en steeds weer een reflectie op haar eigen verleden. De productie is retro-achtig, waarbij Lewis zich laat inspireren door soul uit de jaren zestig, maar ook flirt met pop en country. Een opvallende track op het album is Psychos, waarmee Joy’All opent. Het nummer valt op door zijn opgewekte karakter en velvetachtige vocalen. Lewis zingt over alles van 'Jesus and the Devil' tot 'Namaste gurus', en weet op subtiele wijze donkere thema’s te verwerken in lichte, catchy melodieën. Dit geeft het album een bijna paradoxale luchtigheid: ondanks de zware onderwerpen lijkt het muziek die elk moment zou kunnen oplossen als koolzuur in frisdrank. Apples and Oranges is een ander essentieel nummer op de plaat. In deze langzaam voortstromende ballad bezingt Lewis het verschil tussen oude en nieuwe geliefden: 'he’s hot and he’s cute, he just isn’t you.' Hier mengt ze relativerende humor met hartzeer, en laat ze haar vermogen zien om kwetsbaarheid te verpakken in elegante popmuziek. Dit nummer is exemplarisch voor het album, waarin ze levenslessen, verdriet en troost op een toegankelijke, poëtische manier brengt. Daarnaast is de titeltrack Joy’All het vermelden waard. Hier gecombineerd Lewis een disco-achtige ondertoon met alternatieve country-elementen, en haar teksten schetsen scènes van verlangen, vergiffenis en het besef dat geluk altijd vluchtig is. Het nummer ademt de speelsheid die het hele album kenmerkt, maar biedt ook een diepere blik op haar levensvisie. Joy’All is een album dat zich niet vastklampt aan pijn of nostalgie. Lewis behandelt de complexiteit van relaties en het loslaten van het verleden met een lichte toets, waardoor het album ruimte biedt voor zonneschijn, liefde en zelfacceptatie. Het is een plaat die troost en vreugde biedt, en tegelijk Lewis’ unieke mix van country, pop en alternatieve invloeden onderstreept. Joy’All is een ode aan doorzettingsvermogen en het vermogen om, ondanks alles, weer te durven genieten.