Jóhann Jóhannsson Orphée (CD)

Orphée van Jóhann Jóhannsson is een modern klassiek album dat zich beweegt tussen neoklassiek, ambient en experimentele muziek. Deze CD is het eerste solo studioalbum van Jóhannsson sinds meerdere jaren en verscheen in het jaar 2016. Het werk werd geïnspireerd door de Orpheusmythe zoals beschreven door Ovidius, de film van Jean Cocteau, en persoonlijke veranderingen in het leven van de componist. Het album valt op door zijn grote rijkdom aan instrumentatie. Jóhannsson gebruikt strijkkwartet, een volledig strijkorkest, solo cello, orgel, piano, elektronische klanken, vocale bijdragen en zelfs opnames van mysterieuze kortegolfradio—de zogeheten numbers stations. Zo ontstaat een geluidspalet dat voortdurend evolueert en varieert van intieme, bijna minimalistische passages naar grootse, sonore arrangementen. De compositietechniek laat veel ruimte voor stilte, kleine gebaren en een diepe melancholie, die regelmatig overgaat in lichte, hoopvolle episodes. Juist door deze aanpak heeft Orphée een uniek karakter binnen het hedendaagse klassieke genre. De muziek bezit een filmisch, dramatisch en contemplatief karakter, zonder daadwerkelijk een soundtrack bij een film te zijn. Het is een zelfstandig kunstwerk, dat uitnodigt tot reflectie en introspectie. Enkele nummers trekken bijzondere aandacht. 'Flight from the City' is het openingsstuk van het album. Deze track, die in 2009 werd gecomponeerd, balanceert voortdurend tussen beweging en rust, en laat subtiele verschuivingen horen in ritme en melodie. 'Good Morning, Midnight' is een ander kenmerkend stuk; het bouwt een ingetogen sfeer op met repetitieve motieven en een langzaam groeiende intensiteit. Een derde opvallende track is 'A Song for Europa', waarin fragmenten van radiosignalen worden verweven met het klassieke ensemble, waardoor het gevoel van verlangen en ontheemding centraal komt te staan. Orphée wordt veelal beschouwd als een melancholisch, tegelijkertijd optimistisch muzikaal avontuur. De overgangen tussen donkere en lichte klankwerelden weerspiegelen het mythische verhaal: het afdalen in de onderwereld en de hoop op terugkeer naar het licht. Tegelijkertijd is het album een zeer persoonlijke reflectie op verandering, afscheid, en de kracht van herinnering. Jóhann Jóhannsson’s Orphée is een karakteristiek voorbeeld van hedendaagse klassieke muziek, die zowel door liefhebbers van filmische muziek als van experimentele neoklassiek wordt gewaardeerd. Het album weet op subtiele wijze klassieke instrumentatie, elektronische sounds en verhalende diepgang te combineren tot een meeslepend geheel.