Louis Lortie Liszt: The Complete Années De Pelerinage (2 CD)

De virtuoze pianist en exclusieve Chandos-artiest Louis Lortie vertolkt hier alle drie de boeken, of 'Jaren', van Liszts Années de Pèlerinage (Jaren van de Pelgrimage), een werk dat zelden in zijn geheel is opgenomen. Lortie heeft meer dan dertig opnames voor Chandos gemaakt, met repertoire van Mozart tot Stravinsky. Zijn opname van Beethovens 'Eroica'-variaties won een Edison Award; zijn schijf met werken van Schumann en Brahms werd door BBC Music beoordeeld als een van de beste cd's van het jaar en zijn interpretaties van Liszts complete werken voor piano en orkest en Beethovens complete pianosonates werden beide geselecteerd als Editor's Choice in Gramophone. Liszt was van nature een kunstenaar. Hij leek veel dieper te voelen en beïnvloed te worden door invloeden van buitenaf dan de meesten, en hij was een meester in het vertalen van deze gevoelens in muziek. Het eerste Jaar van de Années de Pèlerinage, een bewerking van stukken uit zijn eerdere Album d'un Voyageur, werd geïnspireerd door zijn reizen in Zwitserland als jonge man. In dit werk beeldt de muziek geen specifieke scènes of landschappen uit of beschrijft ze, maar probeert het gevoel over te brengen dat Liszt ervoer toen hij ze zag, zijn 'sterkste sensaties en meest levendige indrukken'. chapelle de Guillaume Tell', bijvoorbeeld, verbeeldt een veertiende-eeuwse Zwitserse held door middel van een breed en statig thema dat een Zwitserse alpenhoornmelodie citeert met trompetgeschal, echo's en tremolo's. au lac de Wallenstadt' verbeeldt de zachtjes opkomende en terugtrekkende golven van het meer, waarover Liszt een thema van prachtige eenvoud plaatst. Het tweede Jaar is geïnspireerd door de kunst en literatuur die Liszt tegenkwam op zijn reizen in Italië. 'Sposalizio' werd geïnspireerd door Rafaëls schilderij Het Huwelijk van de Maagd in de Brera in Milaan, en 'Il Penseroso' door Michelangelo's beeld op het graf van Lorenzo de' Medici in de kerk van San Lorenzo in Florence. Het derde en laatste Jaar van de Années de Pèlerinage is veel later geschreven, toen Liszt in de zestig was, en in een tijd waarin zowel de man als de stijl van zijn muziek een enorme verandering hadden ondergaan. De stukken tonen veel meer eenvoud in de behandeling van de muzikale componenten en brengen vaak een stemming van wanhoop en grimmige soberheid over. Vanaf het begin wist Liszt dat zijn Années de Pèlerinage waarschijnlijk niet de massa zou aanspreken. In zijn eigen woorden was het werk 'eerder geschreven voor weinigen dan voor velen - niet ambitieus op succes, maar op de goedkeuring van die minderheid die kunst opvat als iets anders dan het bedwelmen van ijdele uren, en er meer van vraagt dan de futiele afleiding van een voorbijgaand vermaak'.