Megadeth Peace Sells But Who's..

Peace Sells...But Who's Buying? is het tweede studioalbum van Megadeth en wordt algemeen beschouwd als een mijlpaal binnen het thrashmetalgenre. Het album verscheen in de tweede helft van de jaren tachtig en heeft zich inmiddels gevestigd als een van de klassiekers die de grenzen van extreme metal definieerden. De LP staat bekend om zijn snelle, scherpe riffs, virtuoos gitaarspel en maatschappelijk kritische teksten, waarmee het album duidelijk afstand nam van conventionele heavy metal en punkinvloeden verder verfijnde tot complexe, gecontroleerde agressie. Wat het album onmiddellijk herkenbaar maakt, zijn de politieke en sociaal commentariërende onderwerpen, onderstreept door Dave Mustaine’s karakteristieke zang. De tracks zijn snel, technisch en energiek, met een donker randje dat typerend is voor Megadeth in deze periode. Peace Sells...But Who's Buying? kent een onmiskenbare urgentie en een rauwe productiestijl, mede ingegeven door de turbulente omstandigheden waarin het album tot stand kwam. De opnames werden gekenmerkt door spanningen binnen de band en persoonlijke uitdagingen van de leden, die soms resulteerden in wisselingen in de bezetting. Het album opent met 'Wake Up Dead', een nummer dat zowel muzikaal technisch als tekstueel dreigend is en razendsnel wordt gespeeld. Dit nummer zet direct de toon: compromisloos en scherpzinnig, typerend voor de benadering van Megadeth in deze fase. De titeltrack 'Peace Sells' groeide uit tot een van de kenmerkende nummers van de band en is even bekend om zijn herkenbare basintro als om zijn scherpe kritiek op het politieke klimaat van die tijd. De tekst van 'Peace Sells' stelt vragen over de waarde van vrede in een door conflicten geteisterde wereld en laat zien hoe de band maatschappelijk relevante thema’s durft aan te snijden. Een ander opvallend nummer op deze LP is 'Devils Island', waarin het verhaal wordt verteld van een gevangene op het beruchte Franse strafkolonie-eiland. Het illustreert de breedte van onderwerpen die Megadeth behandelt, en de manier waarop zij complexe verhalen combineren met muzikaal geweld en technische virtuositeit. Ook nummers als 'The Conjuring' en 'Good Mourning / Black Friday' onderstrepen de duistere en soms occulte sfeer van het album, met complexe tempo- en sfeerwisselingen. Het artwork van de LP, ontworpen door Ed Repka, toont de bandmascotte Vic Rattlehead voor een verwoeste Verenigde Naties en sluit naadloos aan bij het kritische, apocalyptische karakter van de muziek en teksten. Dit visuele aspect droeg bij aan de herkenbaarheid en legendevorming rondom het album en de band zelf. Peace Sells...But Who's Buying? legt met zijn thrashmetal-sound en uitdagende thematiek de basis voor latere mainstreamsucces van Megadeth en wordt tot op de dag van vandaag erkend als een van de albums die het genre hebben gevormd. Het is een essentieel werk binnen de metalgeschiedenis, geliefd bij zowel puristen als nieuwe generaties liefhebbers. De LP is door de jaren heen meerdere keren opnieuw gemixt en geremasterd, wat de blijvende relevantie en invloed ervan onderstreept.