Mvsica Perdvta & David Brutti 17th Century Music For Canto Basso (CD)

De triosonate was een van de populairste instrumentale vormen in de barokperiode. In zijn 'klassieke' vorm heeft hij twee instrumenten met hogere tonen, een melodisch basinstrument en basso continuo, maar er waren verschillende andere varianten, waaronder een populaire variant voor één instrument met hogere tonen, één basinstrument en continuo, die door een aanzienlijk aantal componisten in de 17e eeuw en daarna werd gekozen en in een aanzienlijk aantal composities resulteerde. In deze opzet is het melodie-instrument virtuozer geschreven dan in een 'conventionele' triosonate, en vervult het meer een solistische rol, in tegenstelling tot de triosonate, waar het meer een eerste onder gelijken is. Tegelijkertijd wordt het basinstrument idiomatisch gebruikt in plaats van te worden gedegradeerd tot basso continuo. Dit droeg sterk bij tot de versterking van zijn rol als solo-instrument, en het kreeg een steeds prominentere plaats naarmate de tweede helft van de 17e eeuw vorderde. Uit de vele Italiaanse componisten die voor dit genre schreven, selecteerde Mvsica Perdvta voor dit album de twee die de grootste invloed hadden op de vestiging en ontwikkeling van de kamermuziek: Girolamo Frescobaldi (1583-1643) en Dario Castello (1602-31). De eerste editie van Frescobaldi's Canzoni da sonare a uno, due, tre e quattro, gepubliceerd in Rome in 1628 (en later heruitgegeven in een iets andere versie in Venetië in 1634) ligt chronologisch tussen de twee boeken van Castello's Sonate concertate in stil moderno, gepubliceerd in Venetië in respectievelijk 1621 en 1629. Terwijl Frescobaldi's canzoni kunnen worden beschouwd als het hoogtepunt van een genre dat al in verval was, luidde Castello een vorm in die, via talloze varianten, eeuwenlang het toonaangevende kamermuziekgenre zou blijven. De stijl van Castello is trouw aan de belofte van zijn titel: hij klinkt nog steeds zeer 'modern' voor zijn tijd, vooral wanneer hij - zoals in dit album - wordt gekoppeld aan het oeuvre van Frescobaldi, de belichaming van de instrumentale canzona. De cd wordt afgesloten met een kort werk van Giovanni Girolamo Kapsberger (Venetië, ca. 1580 - Rome, 1651), de enige sonate die de componist die bekend staat als de 'Tedesco della tiorba', of 'Duitser van de theorbe', voor dit ensemble schreef, afkomstig uit Il primo libro di Sinfonie a quattro con il basso continuo (Rome 1615). De sonate à tre was een van de meest typische instrumentale vormen van de barok. In zijn 'klassieke' vorm vraagt hij om twee diskantinstrumenten gecombineerd met een melodisch basinstrument en basso continuo, maar hij kende verschillende 'varianten' in het ensemble, waaronder die voor diskantinstrument, basinstrument en continuo, die zeer populair was. In deze formatie, waaraan een aanzienlijk aantal componisten (niet alleen uit de 17e eeuw) een groot aantal composities heeft gewijd, is de partij van de diskant virtuozer en solistischer geschreven dan die van de 'conventionele' triosonate. Tegelijkertijd wordt het basinstrument, niet gereduceerd tot de enige functie van basso continuo, behandeld als een gelijkwaardige melodische tegenhanger. Deze nieuwe opname presenteert de twee componisten die de geboorte en ontwikkeling van de instrumentale 'kamermuziek' het meest hebben beïnvloed, namelijk Girolamo Frescobaldi (1583-1643) en Dario Castello (1602-1631). Terwijl Frescobaldi het hoogtepunt van een oudere stijl vertegenwoordigt, kijken de werken van Castello vooruit en vormen ze de basis van de kamermuziekstijl van de komende eeuwen. De solist van deze opname is David Brutti, die de Cornetto bespeelt, een hybride instrument met de vingergaten van een houtblazer en een koperen mondstuk. Renato Criscuolo speelt de basviool, en het orgel of klavecimbel wordt bespeeld door Nicola Lamon.