Naima Joris While The Moon (CD)

Sommige muzikanten kunnen dat. De tijd laten stilstaan. Vaak zonder opzet. Ze zingen liedjes recht uit het hart. Ze trekken aan al aan je hart. Naima Joris is zo'n zangeres. Puur Naima Joris heeft een bewogen leven achter de rug. Ze is geen beginneling - zeker niet op menselijk vlak - maar gek genoeg wel als muzikant/componist. Ze had nooit de ambitie om op een podium te staan en leerde pas op haar 27e de basis van gitaar en piano. Het was genoeg om zich thuis te troosten met het spelen en zingen van covers die haar hart aanspraken. Terwijl ieders carrière op een laag pitje stond, brak Naima door toen ze 39 was. Dit gaf haar de kans om samen met haar broer, Yassinto, een ode te maken aan hun overleden zus in de vorm van haar eerste EP. ('Naima Joris' 2021) Na de ode kwam een tribute-album met liedjes van Daniel Johnston, in wiens werkwijze en gevoelswereld ze raakvlakken vindt grond vindt. ('Tribute to Daniel Johnston' 2022). En nu, haar eerste albumlengte debuut: 'While the Moon'. Een warm bad om de ziel te troosten van elke luisteraar tot wie het spreekt 'Hopeful again' en 'Suddenly' zijn verdere postmortale samenwerkingen met haar overleden zus, die de teksten achterliet. Naima's liedjes kijken niet weg van pijnlijke onderwerpen die ons allemaal treffen. Ze kiest ervoor erover te zingen in plaats van te rouwen, juist omdat ze van het leven houdt. Zo sluit het album af met een ode aan het leven in 'This Life + Urlicht.' Het slotnummer is een fusie van twee composities. This Life is gecomponeerd en op kinderlijke wijze gespeeld door Naima op de Keltische harp. Urlicht, het tweede deel, is een compositie van Niels Van Heertum waarin je hem hoort ademen door zijn euphonium. Naima: 'Dat brengt ons bij de essentie; want adem begint en eindigt het leven.'