Nautilus When Time Is Just A Word (CD)

When Time Is Just A Word van Nautilus is een album dat zich volledig thuis voelt binnen het genre van elektronische progressive rock, met duidelijke invloeden uit psychedelische en symfonische rock. Het album verscheen in 2024 op cd en kenmerkt zich vooral door een instrumentale benadering, waarin sfeervolle, dromerige klanklandschappen centraal staan. De muziek is melodieus en atmosferisch, gedreven door keyboards en synthesizers die een rijk en vloeiend geluid creëren, vaak gecombineerd met expressieve en uitgerekte elektrische gitaarsolo’s. Dit zorgt voor een zweverig en gelaagd geluidsbeeld, waarin de luisteraar gemakkelijk kan wegdromen. De instrumentatie doet denken aan grootheden als Tangerine Dream, Klaus Schulze, Vangelis en Pink Floyd, vooral door het gebruik van synthesizers en sequencers. Toch weet Nautilus een eigen sound te behouden dankzij het subtiele gitaarspel, dat invloeden toont van gitaristen als David Gilmour en Mike Oldfield. Naast de hoofdzakelijk instrumentale nummers zijn er af en toe sfeervolle vocale passages en samples te horen, die het geheel een extra emotionele diepgang geven. De vocale bijdragen zijn spaarzaam en vormen eerder een aanvulling op het instrumentale karakter dan een centraal element. Een van de tracks die op het album voorkomt is Rainbow Tears. Deze compositie valt op door de melancholische sfeer: de reflectieve zanglijn en pianobegeleiding gaan hand in hand met akoestische gitaar en een weelderige keyboard-achtergrond. De persoonlijke betekenis van dit nummer sluit nauw aan bij de thematische opzet van het album, dat draait om introspectie en de beleving van tijd. Een ander opvallend nummer is Back Home in Silence, waarmee het album besluit in een contemplatieve, bijna weemoedige stemming. In deze track ondersteunen vocale samples en sfeervolle arrangementen het gevoel van thuiskomst en eenzaamheid – thema’s die zich mooi rijmen met de muziek. De kracht van When Time Is Just A Word ligt in de combinatie van progrock-elementen met elektronische en ambient invloeden. Nautilus weet hier een vloeiende balans te vinden tussen symfonische grandeur en psychedelische diepgang, zonder te vervallen in bombast of overdaad. Het album biedt een coherent luisteravontuur voor liefhebbers van melodieuze, keyboard-gedreven progrock, en nodigt uit tot herhaald luisteren om steeds nieuwe lagen en details te ontdekken.