Nu de wereld niet meer kijkt

In ‘Nu de wereld niet meer kijkt’ biedt journalist Eduard Cousin een indringende blik op het tumultueuze afgelopen decennium van Egypte. Begin 2011 stonden de ogen van de wereld op dit Noord-Afrikaanse land gericht, waar massale protesten van de Arabische Lente een onmiskenbare impact hadden. De demonstraties in Tahrirplein, die een strijd voor vrijheid en rechtvaardigheid symboliseerden, maakten een blijvende indruk. Twee jaar later verhuisde Cousin naar Caïro, waar hij opnieuw getuige was van de levendige opstanden tegen de Moslimbroederschap onder president Morsi.

# Persoonlijke Ervaringen

Tijdens zijn verblijf in Egypte ging Cousin aan de slag voor lokale media, waar hij de dynamiek van het land vanuit een uniek perspectief beleefde. Hij ontmoette zijn Egyptische vrouw en werd een vertrouweling in de lokale gemeenschap. Door middel van zijn journalistieke werk documenteerde hij niet alleen het nieuws, maar kwam hij ook in contact met de verhalen van gewone Egyptianen die nog steeds leven met de gevolgen van de Arabische Lente.

# Verhalen van Gewone Egyptianen

Cousin verkent hoe de mensen om hem heen hun verleden en toekomst zien. In zijn boek komen verschillende stemmen aan bod:

- De eigenaar van zijn stamcafé die hoop en angst combineert in zijn dagelijks leven.

- Een boer in de Nijldelta die zijn landbouwgrond gebruikt om een huis voor zijn zoon te bouwen, met de hoop op een betere toekomst.

- Een journalist die zich schikt in de schaduw van staatspropaganda, wroeging en de werkelijkheid van censuur.

- Een moslimbroeder die, ondanks de tegenslagen, blijft dromen van een islamitische staat in Egypte.

# Politieke en Sociale Context

Cousin verbindt deze verhalen met de bredere politieke, economische en sociale ontwikkelingen in het land. Hij schetst een levendig en gelaagd beeld van Egypte, dat meer is dan alleen de politieke conflicten en sociale onrust. De lezer krijgt inzicht in de veerkracht van de bevolking en de voortgaande impact van de Arabische Lente, ook nu de wereld niet meer met ingehouden adem toekijkt.

# Conclusie

In ‘Nu de wereld niet meer kijkt’ weet Eduard Cousin op indrukwekkende wijze de stemmen van de Egyptenaren te verweven met zijn eigen ervaringen. Het resultaat is een meeslepende en menselijke vertelling die niet alleen de politieke realiteit van Egypte belicht, maar ook de dromen en zorgen van de mensen die er leven. Dit boek biedt een waardevol perspectief op een land in voortdurende verandering en de onverbrekelijke verbondenheid tussen verleden en toekomst.