Pascal Boëls Dowland & Britten: Melancholy, Nocturnal (CD)

Pavans en galliards van de Elizabethaanse meester van de melancholie, aangevuld met een nieuwe opname van Benjamin Brittens prachtige Nocturnal, geïnspireerd door zowel Dowlands muziek als door het spel van Julian Bream. Na het succes van 'The Golden Age of the Guitar in Europe' (2CD, 96157) brengt Brilliant Classics een tweede album uit van de Franse gitarist Pascal Boëls, een unieke verzameling muziek van 17e- en 20e-eeuwse Engelse meesters. In een inleiding in het boekje legt de gitarist uit hoe hij Dowland ziet als 'een universeel genie, een eeuwige zwerver die - nu al! - met alle facetten van de menselijke ziel wist om te gaan' Pascal Boëls speelt een persoonlijke selectie van Dowland's stukken die oorspronkelijk voor sololuit waren geschreven, stukken die een geest van introversie belichamen zoals de 'Forlorn Hope' Fancy en de 'Lachrymae' Pavan die beroemd werden in heel Europa, veel geïmiteerd en aangepast door andere componisten uit die tijd. Lichtvoetig zijn ook de hoofse dansen en romances die de aristocratische opdrachtgevers van de componist, zoals de graaf van Essex en koning Christian van Denemarken, in verrukking brachten. De Engelse gitarist Julian Bream speelde de stukken van Dowland al vroeg in zijn carrière op gitaar en maakte er een bestseller van voor RCA. Het was dit antieke palet van zachte, mijmerende expressie dat Benjamin Britten inspireerde tot het schrijven van een Nocturnal voor gitaar dat zich opbouwt als een opeenvolging van acht variaties in de richting van (in plaats van weg van) het lied van Dowland waarop ze zijn gebaseerd. Het resulterende werk was volgens Bream het grootste solowerk dat ooit voor gitaar werd geschreven. Het verkent een glijden tussen waak- en droomtoestanden met een subtiele ambiguïteit tussen majeur en mineur harmonieën en een taal die de kloof tussen de 17e en 20e eeuw overbrugt.