Pieter Wispelwey, Australian Chamber Orchestra Wispelwey (CD)

Wat betekenen de sonate van Kodly en het eerste celloconcert van Sjostakovitsj voor een cellist? Ongetwijfeld behoren zij tot de grote roofdieren in de zoölogische tuin van het cellorepertoire. Beide stukken zijn wild en gevaarlijk, maar tegelijkertijd ontlenen ze een deel van hun intensiteit aan een paradox. Hun temperament mag dan woest zijn, op de een of andere manier zijn ze in hun definitieve vormen gedwongen. De kooi waarin Sjostakovitsj zijn beest opsluit, bestaat behalve uit een rigide vorm ook uit een dynamische discipline en opmerkelijke tempo-aanduidingen. De discipline die Kodly zichzelf oplegde komt voort uit het feit dat hij zijn veelkoppige monster van een irritante sonate voor één cello schreef in plaats van voor een 300-koppig orkest. Deze 'beperking' resulteert in een overweldigende, gigantische slag uitbreiding van het territorium van de cello. Nooit eerder was de cello een voertuig voor zulke visioenen, zulke lust als in deze rapsodie van heldendom, vitaliteit, exaltatie en exotisme....