Rinaldo Alessandrini, Orchestra Gli Originali Donizetti: Pietro Il Grande (2 DVD)

Pietro il Grande, Kzar delle Russie o Il falegname di Livonia ('Peter de Grote, tsaar van Rusland of De Livonische timmerman') was Donizetti's tweede opera, gecomponeerd toen hij 22 jaar oud was, en de eerste die meer dan één productie kreeg. Om de 200e verjaardag van de première van het werk in 2019 te vieren, ensceneert de Fondazione Teatro Donizetti di Bergamo deze zeldzame melodramma burlesco in een nieuwe kritische editie. De invloed van Rossini en Mozart is duidelijk, maar de jonge Donizetti slaagde er toch in om een fris en levendig werk te creëren dat vroege tekenen van zijn volwassen stijl vertoonde. Deze uitvoering van het Donizetti Festival kreeg internationaal veel bijval, met een cast van uitstekende zangers en een unieke enscenering door Ondadurto Teatro (Marco Paciotti en Lorenzo Pasquali), beïnvloed door de Russische avant-garde kunst van het begin van de 20e eeuw.Het libretto voor deze lang verwaarloosde opera buffa werd toevertrouwd aan markies Gherardo Bevilacqua Aldobrandini, die het ontleende aan de Franse komedie Le menuisier de Livonie, ou Les illustres voyageurs van Alexandre Duval.De plot is eenvoudig. In Livonië is de roodharige timmerman Carlo, een protegé van de herbergierster Madama Fritz, verliefd op de jonge Annetta. Op een dag arriveert tsaar Pietro incognito in het dorp, op zoek naar de broer van zijn vrouw. Carlo reageert agressief op zijn vragen en wordt gevangengezet door de plaatselijke magistraat, maar hij wordt uiteindelijk vrijgelaten als Madama Fritz documenten laat zien die de adellijke afkomst van de jongen bewijzen, en dus zijn relatie met de familie van de tsaar. Pietro wordt echter woedend als hij hoort dat Annetta, Carlo's verloofde, de dochter is van de rebel Mazepa. Maar bij het bericht dat hij dood is, vergeeft Pietro haar en stemt in met hun huwelijk.Na de eerste opvoering erkenden de recensenten dat 'in veel passages [Donizetti] herinnert aan de gedachten van zijn schoolmeester Rossini' (Il Nuovo Osservatore Veneziano). In deze opera zijn er inderdaad veel verwijzingen naar Rossini (La Cenerentola) en Mozart (Le nozze di Figaro) die bewijzen dat de componist al bedreven was in het putten van inspiratie uit gevestigde modellen; tegelijkertijd begint hij al zijn eigen stem te ontwikkelen.Een van de belangrijkste kenmerken van deze wereldpremière is de regie en mise-en-scène, die het operadebuut vormen van ONDADURTO TEATRO (Marco Paciotti en Lorenzo Pasquali), dat zich liet inspireren door de Russische artistieke avant-garde van het begin van de 20e eeuw en een onconventionele en verleidelijke vertolking creëerde, met een combinatie van verschillende disciplines en uitbundig gekleurde kostuums en toneelmachines.