Royal Scottish National Orchestra, Neeme Järvi Wagner: Tristan Und Isolde, An Orchestral Passion (Super Audio CD)

Neeme Järvi is terug als dirigent van het Royal Scottish National Orchestra in het derde van vier albums met gedurfde arrangementen van opera's van Wagner door Henk de Vlieger. Over het eerste album (CHSA 5060) schreef Classic FM: 'De Nederlandse componist Henk de Vlieger bouwt een indringend symfonisch gedicht dat de dramatische diepten van De Ring weerspiegelt.' In Volume 3 wendt De Vlieger zich tot Wagners tragisch-romantische opera Tristan und Isolde, die hier symfonisch wordt behandeld. De hoofdthema's van anticipatie, verlangen, vervoering, scheiding, hoop, dood en transfiguratie worden uitsluitend door orkestrale krachten uitgedrukt. Een bijzonder opvallend kenmerk van het duet van de geliefden, een deel getiteld 'Nachtgesang', is de opvallende aanwezigheid van de viool en de klarinet, die de gezongen partijen van de twee geliefden eruit pikken. Het deel eindigt op een onbeslist akkoord gevolgd door een dwingende cesuur, die het pijnlijke besef symboliseert dat het voor hen nooit mogelijk zal zijn om hun grote liefde te vervullen. Op deze cd staat ook de ouverture van Wagners Die Feen. Dit was de eerste grote romantische, hoewel minder bekende, opera van de componist. De algemene stijl van het werk, gebaseerd op La donna serpente van Carlo Gozzi, dankt zijn essentie aan Beethoven, Marschner en Weber - iets wat Wagner zelf nooit onder stoelen of banken stak. De opera vertoont echter ook duidelijk hoorbare voorboden van de latere werken van de componist, met name Tannhäuser en Lohengrin. Wagner baseerde Das Liebesverbot op Shakespeare's Measure for Measure en op deze cd staat de ouverture van de opera. Het is misschien wel de meest mediterraan klinkende opera van de componist, iets wat vooral duidelijk wordt in de bruisende vitaliteit van de ouverture waarin de toon meteen wordt gezet door de sprankelende bijdragen van castagnetten, triangel en tamboerijn. Beschreven als een 'große komische Oper', werd het gecomponeerd in 1834 en Wagner dirigeerde de première in Maagdenburg in 1836. De eerste voorstelling werd slecht bezocht en met een leadzanger die de woorden vergat en moest improviseren, was de opera een grote flop. De tweede voorstelling moest worden afgelast nadat er backstage een vuistgevecht was uitgebroken tussen de echtgenoot van de prima donna en een tenor in de hoofdrol, nog voordat het doek was opgetrokken. De opera werd nooit meer opgevoerd tijdens Wagners leven.