Sanctuary Black Sabbath Technical Ecstacy (deluxe Expanded Edition) Cd

Technical Ecstasy is het zevende studioalbum van Black Sabbath en behoort tot het genre hardrock en heavy metal, met duidelijke invloeden van progressieve rock en zelfs funk. Het album markeert een overgangsfase voor de band, waarbij zij experimenteerden met nieuwe sounds en arrangementen, zoals het toevoegen van keyboards en synthesizers. Deze muzikale verbreding resulteert in een plaat die meer variatie bevat dan veel van hun voorgaande werk, terwijl karakteristieke elementen van Sabbaths stijl behouden blijven. Het album kwam uit in het jaar 1976 en werd zowel geproduceerd als muzikaal gedomineerd door gitarist Tony Iommi. Opgenomen in Miami met de originele bezetting — Ozzy Osbourne, Tony Iommi, Geezer Butler en Bill Ward — laat Technical Ecstasy horen dat Black Sabbath niet bang was om te vernieuwen zonder hun zware fundament volledig los te laten. Wat opvalt, is dat het album minder donker en log klinkt dan de albums ervoor. In plaats daarvan wordt er gewerkt met meer melodieuze en soms zelfs lichtere arrangementen, terwijl de typische Sabbath-riffs van Iommi een centrale rol blijven vervullen. Op de Deluxe Edition van Technical Ecstasy, verspreid over vier cd’s, vinden we behalve het geremasterde originele album ook een volledig nieuwe mix en een omvangrijke collectie met niet eerder uitgebrachte outtakes, alternatieve mixen en liveopnamen. Hiermee krijgen luisteraars een diepgaand inzicht in het creatieve proces rond het album en de vorm van de band in deze periode. De toevoeging van Steven Wilson’s nieuwe mix biedt een fris perspectief op het oorspronkelijke geluid, waardoor zelfs trouwe fans het album op een nieuwe manier kunnen beleven. Een van de meest opvallende tracks van het album is Back Street Kids, het openingsnummer waarvan het felle tempo en de directe aanpak een stap richting hardrock laten horen, met minder nadruk op het logge en trage van de vroegere Sabbath-sound. Een andere bijzondere track is Gypsy, waarin het progressieve karakter naar voren komt; het nummer wisselt krachtige riffs af met meer melodieuze passages en bevat toetsenpartijen die tot dan toe zelden zo prominent te horen waren binnen het repertoire van de band. Daarbij valt ook op dat het nummer It’s Alright uniek is doordat drummer Bill Ward hier de leadzang voor zijn rekening neemt, een uitzondering binnen het oeuvre van Black Sabbath. Tot slot toont Dirty Women in het lange slotstuk de herkenbare sterke gitaarsolo’s van Tony Iommi, gekoppeld aan rampzalig duistere thema’s en een dreigend muzikaal decor. Technical Ecstasy kende bij release gemengde reacties, omdat het geen voortzetting was van het rauwe en duistere geluid waarmee Black Sabbath beroemd was geworden. Toch wordt de plaat gewaardeerd om zijn innovatieve karakter en de openheid voor nieuwe invloeden. Het album behaalde commerciële successen door een notering in de albumlijsten in zowel het Verenigd Koninkrijk als de Verenigde Staten, en groeide uit tot een gewaardeerd, zij het eigenzinnig, deel van het Black Sabbath-catalogus. Met de 4 CD Deluxe Edition krijgt de luisteraar niet alleen het best mogelijke geluid van de originele tracks, maar ook inzicht in alle variaties, alternatieve versies en live-uitvoeringen die in deze periode zijn ontstaan, waarmee Technical Ecstasy een rijk, historisch dokument is van een experimentele fase in de carriére van een van de belangrijkste heavy metalbands ter wereld.