Seven Hours After Violet (CD)

Seven Hours After Violet is het gedurfde debuutalbum van de gelijknamige groep, uitgebracht als CD in het jaar 2024. Het project is het geesteskind van Shavo Odadjian, bekend als bassist van System of a Down, die hier samenwerkt met vocalist Taylor Barber, gitarist Morgoth, leadgitarist en clean vocalist Alejandro Aranda, en drummer Josh Johnson. Deze stevige formatie levert een album af dat niet makkelijk in een hokje te plaatsen is. Het album beweegt zich tussen metalcore, deathcore, alternatieve rock, post-rock en industriële elektronica, waarbij de band een hybride geluid neerzet dat intens, eigenzinnig en verrassend samenhangend is. De muzikale identiteit van Seven Hours After Violet omschrijft zich het best als alt-metal, maar binnen die kaders zoekt en vindt de groep voortdurend vernieuwing. Waar System of a Down vooral bekendstaat om zijn energieke en eigenzinnige metal, klinkt Seven Hours After Violet nog zwaarder en avontuurlijker. Baslijnen van Odadjian zijn rauw en prominent, terwijl de afwisseling tussen Taylor Barber’s brute screams en Alejandro Aranda’s melodieuze zang de nummers een opvallende gelaagdheid geeft. Het gitaarspel van Morgoth voegt atmosferische texturen toe, waardoor het album zowel rauw als filmisch aanvoelt. Vanaf het begin zet het album de toon met de openingssong 'Paradise': een brute, intense track waarin de combinatie van melodieuze zang en heftige growls direct opvalt. Een ander numer dat het innovatieve karakter van het album benadrukt is 'Alive', waar zowel de zware, dreunende instrumentatie als de dynamiek tussen harmonie en agressie centraal staat. Verder verdient 'Sunrise' een aparte vermelding; de track begint met een toegankelijk, bijna pop-achtig melodisch stuk, om vervolgens volledig los te barsten in een snelle, thrash-achtige explosie die uitnodigt tot headbangen. Elk van deze nummers illustreert het vermogen van Seven Hours After Violet om zowel melodieus als compromisloos zwaar te klinken. Ook structureel valt het debuutalbum op: de elf tracks blijven tussen drie en vier minuten per stuk en de totale speelduur bedraagt ruim 35 minuten. Dit maakt het album compact en direct, waarbij elk idee en elk muzikaal experiment spits wordt neergezet zonder zich te verliezen in overbodige herhalingen. De muziek van Seven Hours After Violet ademt urgentie en energie, met een productie die een arena-waardig geluid combineert met moshpit-headbangers. Vooral het vierde nummer 'Go!' wordt vaak genoemd als moshpit-favoriet, en staat bekend om een van de meest iconische breakdowns van het album. Het debuut van Seven Hours After Violet biedt daarmee een intense luisterervaring voor fans van zware en experimentele muziek. Het album is vernieuwend binnen het metalgenre, zonder dat het aan toegankelijkheid inboet. De samenwerking tussen de ervaren bandleden resulteert in een album dat zowel louterend als verrassend werkt. Dankzij de uitgebalanceerde mix van verschillende stijlen voelt het album aan als een frisse wind binnen de moderne metalscene en laat het direct horen dat Seven Hours After Violet een naam is waarmee rekening gehouden moet worden.