The Style Council Cafe Blue (CD) (Remastered)

Cafe Bleu van The Style Council is het debuutalbum van deze Britse band en werd oorspronkelijk uitgebracht in het jaar 1984. In deze geremasterde uitgave komt het innovatieve karakter van de cd volledig tot zijn recht, waarbij een nieuw fris geluid verweven wordt met het oorspronkelijke concept en de muzikale virtuositeit van de bandleden. The Style Council, onder leiding van Paul Weller en toetsenist Mick Talbot, wist met deze plaat direct een stijlbreuk te realiseren met Weller’s eerdere werk bij The Jam en zette daarmee een nieuwe toon in de Britse popmuziek. Qua genre is Cafe Bleu lastig precies te duiden, maar het album beweegt zich vooral tussen sophistipop, jazz, soul en elementen van blue-eyed soul. De ambitieuze mix van muziekstijlen zorgt ervoor dat de plaat geen homogeen karakter heeft, maar juist een bonte verzameling uiteenlopende stijlen bevat. Binnen het genre sophistipop steekt vooral het verhalende karakter vaak de kop op: thematisch reflecteren de teksten op sociale kwesties en persoonlijke groei, ondersteund door melodieuze instrumentatie en warme vocalen. Op het album zijn diverse tracks te vinden die illustratief zijn voor de diversiteit van Cafe Bleu. Het instrumentale *Mick’s Blessings* opent de cd en zet meteen een jazzy toon, gedragen door sprankelend pianospel. Daarna volgt bijvoorbeeld *The Whole Point of No Return*, een ingetogen en soulvolle compositie die qua tekst kritisch reflecteert op de sociale realiteit van Engeland in de jaren tachtig. Een ander opvallend nummer is *My Ever Changing Moods*, dat op deze cd in een sobere pianoversie te horen is. Dit nummer is een van de bekendste uit Weller’s oeuvre en onderstreept de melancholische, introspectieve sfeer van het album. Opvallend aan Cafe Bleu is de prominente inbreng van gastmuzikanten en vocalisten, waaronder Tracey Thorn van Everything But The Girl, die te horen is op het nummer *The Paris Match*. Haar stem voegt duidelijk een extra emotionele laag toe aan het album, wat past bij de doelbewuste zoektocht van The Style Council naar expressiviteit en muzikaal avontuur. Ook het gebruik van instrumentale stukken, zoals *Me Ship Came In!* en *Blue Café*, draagt bij aan de typische sfeer van een koffiehuis en maakt deze cd tot een coherent geheel qua ambiance, ondanks de stilistische verscheidenheid. De geremasterde versie van Cafe Bleu weet technisch het oorspronkelijke geluid te behouden, maar brengt tegelijkertijd details naar voren die in eerdere releases wellicht minder hoorbaar waren. Subtiele nuances in de mix en meer luistercomfort maken deze uitgave tot een aanrader voor liefhebbers van eigentijdse popmuziek en fans van The Style Council. Het album Café Bleu wordt vaak gezien als een blauwdruk van het zogenaamde sophistipop-genre en is ook vandaag de dag nog relevant dankzij zijn rijke arrangementen en sociaalbewuste thematiek.