Tortoise Standards (LP)

Ambitieus nieuw album van Hildur Gudnadottir. 'Saman' (IJslands voor samen) draait om resonantie en het spel tussen stem en cello en wat er gebeurt als je ze verbindt. Wat dat betreft ligt dit 'Saman' weer meer in de lijn van 'Without Sinking' uit 2009. Avontuurlijke, bijna spontaan ontstane composities die ontzettend zorgvuldig zijn uitgevoerd met net zo zorgvuldig instrumentarium. Zoals cello nr. 49, speciaal door David Wiebe voor Gudnadottir gebouwd. Of de cello (met frets) die Hans Johannsson bouwde en in 'Heima' prachtig resoneert met twee concertpiano's. Gudnadottir heeft op haar vierde album de ideale balans bereikt tussen geschoold musiceren en esoterisch experimenteren. Haar cellospel is hoekig, stoer en onnavolgbaar maar haar stem is het toegankelijke, dromerige toefje. Schitterende plaat.