Zachtop lachen

Zachtop lachen van Malou Holshuijsen is een intrigerend debuut, waarin de hoofdpersoon Malou de lezer meeneemt op een rauwe en confronterende reis door haar geest. De jonge vrouw, met een talent voor galgenhumor en een aanstekelijke laconieke levenshouding, wordt op een aangrijpende manier geconfronteerd met haar angsten wanneer ze van de ene op de andere dag ’s nachts niet meer durft te gaan slapen en overdag het verkeer niet meer in kan.

Een verhaal vol humor en diepgang

In Zachtop lachen verkent Holshuijsen op meesterlijke wijze de contrasten tussen de schijnbare zorgeloosheid van het leven van Malou en de diepere, vaak donkere emoties die daaronder schuilgaan. Dit verhaal onthult de tekortkomingen van haar humoristische kijk op de werkelijkheid. Malou begroot zonder het zelf te willen de balans van haar leven en vraagt zich af waar haar grenzeloze sarcasme vandaan komt.

Het familiemotto en verborgen trauma's

Belangrijk in de verhaallijn is het familiemotto ‘eten is zilver en zwijgen is goud’, dat een belangrijke rol speelt in het ontrafelen van de geheimen die generaties in haar familie hebben doorgegeven. Deze motto's lijken niet alleen de omgang met verdriet te beheersen, maar ook de reden voor haar angststoornissen aan te stippen. Holshuijsen’s stijl laat ruimte voor scherpe observaties en ontroerende momenten, waardoor de lezer zich haast gedwongen voelt om stil te staan bij hun eigen gedachten en gevoelens.

Een sterke psychologische dialoog

Zachtop lachen vormt een rauwe dialoog tussen Malou en haar psycholoog, waarbij de gevechten in Malou’s psyche blootgelegd worden in een confrontatie met een allesbepalend geheim. Het boek wisselt deze intense dialogen af met het tenenkrommende verhaal van een ogenschijnlijk zorgeloos bestaan, wat de ernst van de thema’s als verdriet, angst, schuld en trauma's aanzet tot een indringend, maar soms ook vermakelijk relaas.

Lovende kritieken

Critici prijzen Holshuijsen voor haar unieke benadering van zware thema’s, waarbij ze erin slaagt de lezer te laten lachen, zelfs te midden van droefheid. Ronald Giphart noemt het boek ontroerend en bij vlagen ontluisterend, terwijl Chantal Janzen het beschrijft als rauw en confronterend. De kracht van Zachtop lachen zit in de combinatie van humor en pijn, wat de lezer uitnodigt om verder te kijken dan de oppervlakte van het leven.

Zachtop lachen is een essentieel boek dat de alledaagsheid van irrationele angsten vangt en laat zien hoe zelfs in de moeilijkste momenten, humor kan dienen als een krachtig medicijn. Dit debuut is meer dan een kijk in het hoofd van een jonge vrouw; het is een verkenning van wat ons menselijk maakt.