9789462909946 NILG Openbare Orde, Veiligheid & Recht 7 Onderzoek toepassing artikel 13b...
Beschrijving
In 1999 werd artikel 13b van de Opiumwet, ook wel bekend als de Wet Damocles, ingevoerd om burgemeesters de mogelijkheid te geven om effectief op te treden tegen drugshandel in of nabij voor het publiek toegankelijke gebouwen. Deze wet bleek zo succesvol dat het toepassingsbereik in 2007 werd uitgebreid tot woningen. Hierdoor hebben burgemeester nu de bevoegdheid om handhavend op te treden tegen drugshandel in zowel woningen als openbare gelegenheden.
Toepassing van de bevoegdheid
Artikel 13b van de Opiumwet stelt gemeenten in staat om een last onder bestuursdwang op te leggen wanneer er soft- of harddrugs worden ‘verkocht, afgeleverd of verstrekt dan wel daartoe aanwezig’ zijn in woningen of voor publiek toegankelijke lokalen. Dit betekent dat burgemeesters bij signalen van drugshandel direct kunnen optreden, wat kan resulteren in de sluiting van een pand of perceel. Als alternatieve maatregelen kunnen zij ook een last onder dwangsom of een waarschuwing opleggen. De wetgeving is ontworpen om versneld tegen drugsoverlast op te treden en zo de openbare orde en veiligheid te waarborgen.
Gevolgen van de toepassing
De toepassing van de bevoegdheid kan aanzienlijke gevolgen hebben voor betrokkenen. Sluiting van een pand kan leiden tot financiële schade voor eigenaren en huurders, en het kan ook de sociale structuur van wijken beïnvloeden. Daarnaast kan het opleggen van een last onder dwangsom druk uitoefenen op de betrokkenen om binnen een bepaalde termijn aan de eisen van de burgemeester te voldoen.
Rechtsmiddelen tegen de toepassing
Het is voor betrokkenen mogelijk om tegen de toepassing van artikel 13b Opiumwet in beroep te gaan. Dit kan via verschillende rechtsmiddelen zoals bezwaar en beroep bij de bestuursrechter. De frequentie waarmee deze rechtsmiddelen worden aangewend varieert, wat afhankelijk is van de situatie en de impact van de maatregelen. Het spreekt voor zich dat eigenaren en huurders vaak de rechtsgang zoeken wanneer zij onterecht worden beschuldigd van drugshandel.
Rechters en hun oordelen
Bovenop deze rechtsmiddelen is het ook van belang te onderzoeken hoe rechters in (hoger) beroepszaken oordelen over de toepassing van deze bevoegdheid. De rechtsbescherming van betrokkenen staat hierbij centraal, en vaak zijn rechters geneigd om een balans te vinden tussen het belang van openbare orde en de rechten van individuen.
In dit boek worden deze hoofdvragen in detail beantwoord, waardoor er een helder inzicht ontstaat in de werking en impact van artikel 13b Opiumwet.
Beschrijving
In 1999 werd artikel 13b van de Opiumwet, ook wel bekend als de Wet Damocles, ingevoerd om burgemeesters de mogelijkheid te geven om effectief op te treden tegen drugshandel in of nabij voor het publiek toegankelijke gebouwen. Deze wet bleek zo succesvol dat het toepassingsbereik in 2007 werd uitgebreid tot woningen. Hierdoor hebben burgemeester nu de bevoegdheid om handhavend op te treden tegen drugshandel in zowel woningen als openbare gelegenheden.
Toepassing van de bevoegdheid
Artikel 13b van de Opiumwet stelt gemeenten in staat om een last onder bestuursdwang op te leggen wanneer er soft- of harddrugs worden ‘verkocht, afgeleverd of verstrekt dan wel daartoe aanwezig’ zijn in woningen of voor publiek toegankelijke lokalen. Dit betekent dat burgemeesters bij signalen van drugshandel direct kunnen optreden, wat kan resulteren in de sluiting van een pand of perceel. Als alternatieve maatregelen kunnen zij ook een last onder dwangsom of een waarschuwing opleggen. De wetgeving is ontworpen om versneld tegen drugsoverlast op te treden en zo de openbare orde en veiligheid te waarborgen.
Gevolgen van de toepassing
De toepassing van de bevoegdheid kan aanzienlijke gevolgen hebben voor betrokkenen. Sluiting van een pand kan leiden tot financiële schade voor eigenaren en huurders, en het kan ook de sociale structuur van wijken beïnvloeden. Daarnaast kan het opleggen van een last onder dwangsom druk uitoefenen op de betrokkenen om binnen een bepaalde termijn aan de eisen van de burgemeester te voldoen.
Rechtsmiddelen tegen de toepassing
Het is voor betrokkenen mogelijk om tegen de toepassing van artikel 13b Opiumwet in beroep te gaan. Dit kan via verschillende rechtsmiddelen zoals bezwaar en beroep bij de bestuursrechter. De frequentie waarmee deze rechtsmiddelen worden aangewend varieert, wat afhankelijk is van de situatie en de impact van de maatregelen. Het spreekt voor zich dat eigenaren en huurders vaak de rechtsgang zoeken wanneer zij onterecht worden beschuldigd van drugshandel.
Rechters en hun oordelen
Bovenop deze rechtsmiddelen is het ook van belang te onderzoeken hoe rechters in (hoger) beroepszaken oordelen over de toepassing van deze bevoegdheid. De rechtsbescherming van betrokkenen staat hierbij centraal, en vaak zijn rechters geneigd om een balans te vinden tussen het belang van openbare orde en de rechten van individuen.
In dit boek worden deze hoofdvragen in detail beantwoord, waardoor er een helder inzicht ontstaat in de werking en impact van artikel 13b Opiumwet.
Productspecificaties
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op:
Gerelateerde producten
Naar shop
