Amandine Savary Schubert: Impromptus D.899 & D.935 (CD)
Beschrijving
Bol
veel componisten hebben de neiging om naast min of meer strikt georganiseerde en gecodificeerde vormen (sonates, kwartetten, symfonieën) ook zogenaamde 'vrije' vormen te cultiveren, die ofwel een versoepeling van de beperkingen laten zien, ofwel een constructie die lijkt op improvisatie (preludes, fantasia's, toccata's, bagatellen of nocturnes). Behalve door hun geïmproviseerde aspect worden deze stukken vaak gekenmerkt door virtuositeit, of anders geclassificeerd als 'karakterstukken', geërfd van de barok maar op zijn manier gecultiveerd door de romantiek met toevoeging van een bepaald soort muzikale introspectie. Dit is de categorie van vrije vormen waartoe de Impromptus van Schubert behoren. Beide reeksen werden geschreven twee jaar voor de dood van de Weense componist. Hoewel de term al in gebruik was, zijn de naam 'impromptu' en die van Schubert voor altijd met elkaar verbonden; hij gaf deze titel zijn eerste wijding en zijn Impromptus hebben op hun beurt veel gedaan om zijn roem op het gebied van pianomuziek te verzekeren.Deze Impromptus vormen een ensemble van prachtige, fijn gecontrasteerde werken die afzonderlijk of samen kunnen worden gespeeld; hoewel het inderdaad mogelijk is om elk stuk op zichzelf te spelen, voegt het spelen ervan als één geheel betekenis toe. Elke serie bevat vier meesterwerken die qua structuur, tempo, duur, karakter en tonaliteit nogal van elkaar verschillen. Voor hun tijd waren de opzet en de inhoud van deze stukken nieuw en vanaf het allereerste stuk in elke cyclus voelt men door de breedte van het materiaal dat Schuberts ambitie verder gaat dan wat tot dan toe de norm was voor dergelijke 'vrije' stukken, dat de muzikale impuls ingrijpend anders is. Want hoewel de Impromptus virtuoze passages bevatten, zijn het geen virtuoze stukken als zodanig, maar ook geen beminnelijke karakterstukken: de passie binnenin is intens, aanhoudend, soms van ontketend geweld.Na het publieke en kritische succes van haar eerste solodisc, van Bachs Toccatas, belegt Amandine Savary deze twee Schubert-cycli met verfijning en veelvoudige emotie in een volledig afgeronde uitvoering van intense fascinatie.
Beschrijving
(2)
veel componisten hebben de neiging om naast min of meer strikt georganiseerde en gecodificeerde vormen (sonates, kwartetten, symfonieën) ook zogenaamde 'vrije' vormen te cultiveren, die ofwel een versoepeling van de beperkingen laten zien, ofwel een constructie die lijkt op improvisatie (preludes, fantasia's, toccata's, bagatellen of nocturnes). Behalve door hun geïmproviseerde aspect worden deze stukken vaak gekenmerkt door virtuositeit, of anders geclassificeerd als 'karakterstukken', geërfd van de barok maar op zijn manier gecultiveerd door de romantiek met toevoeging van een bepaald soort muzikale introspectie. Dit is de categorie van vrije vormen waartoe de Impromptus van Schubert behoren. Beide reeksen werden geschreven twee jaar voor de dood van de Weense componist. Hoewel de term al in gebruik was, zijn de naam 'impromptu' en die van Schubert voor altijd met elkaar verbonden; hij gaf deze titel zijn eerste wijding en zijn Impromptus hebben op hun beurt veel gedaan om zijn roem op het gebied van pianomuziek te verzekeren.Deze Impromptus vormen een ensemble van prachtige, fijn gecontrasteerde werken die afzonderlijk of samen kunnen worden gespeeld; hoewel het inderdaad mogelijk is om elk stuk op zichzelf te spelen, voegt het spelen ervan als één geheel betekenis toe. Elke serie bevat vier meesterwerken die qua structuur, tempo, duur, karakter en tonaliteit nogal van elkaar verschillen. Voor hun tijd waren de opzet en de inhoud van deze stukken nieuw en vanaf het allereerste stuk in elke cyclus voelt men door de breedte van het materiaal dat Schuberts ambitie verder gaat dan wat tot dan toe de norm was voor dergelijke 'vrije' stukken, dat de muzikale impuls ingrijpend anders is. Want hoewel de Impromptus virtuoze passages bevatten, zijn het geen virtuoze stukken als zodanig, maar ook geen beminnelijke karakterstukken: de passie binnenin is intens, aanhoudend, soms van ontketend geweld.Na het publieke en kritische succes van haar eerste solodisc, van Bachs Toccatas, belegt Amandine Savary deze twee Schubert-cycli met verfijning en veelvoudige emotie in een volledig afgeronde uitvoering van intense fascinatie.
AmazonAudio-cd, Harmonia G - O Off The Record
Productspecificaties
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op:
Gerelateerde producten
Naar shop
