Amsterdam Sinfonietta Soloists Schubert String Quintet (Super Audio CD)

Een kathedraal van tragische tonen‘De rijkste en productiefste achttien maanden uit de muziekgeschiedenis’ zo omschreef de Engelse componist Benjamin Britten de laatste periode van FranzSchubert, toen werken als het magistrale Strijkkwintet in C major het licht zagen. Want naast het kwintet vloeiden Die Winterreise, de Symfonie in C major (‘the Great’) en de laatste drie pianosonates uit Schuberts pen.Sinds Beethovens dood in 1827 hield Schubert zich bezig met de ontwikkeling van grote muzikale vormen, en in de vijftig minuten van het kwintet is hij daar zeker in geslaagd. Het is niet de muziek van een man die weet dat hij op zijn eenendertigste zal sterven, maar muziek geboren uit een bijna vulkanische ambitie, vergelijkbaar met die van Beethoven toen hij zijn strijkkwartetten opus 18 aan het papier toevertrouwde. Opmerkelijk is Schuberts voorkeur voor een tweede cello, die hij deelde met Boccherini, in plaats van een tweede altviool zoals in de kwintetten van Mozart en Beethoven. Hoewel de vierdelige opzet van Schuberts kwintet geheel in de klassieke traditie van zijn tijd is, blijkt al uit de eerste twee delen duidelijk dat er sprake is van een groots schema, omdat ze zich langzaam ontvouwen en een grootschalige structuur onthullen die niet lijkt op de latere symfonische kathedralen van Anton Bruckner (die toen vier jaar oud was).Gecomponeerd in september en oktober 1828, was het Strijkkwintet in C major Schuberts instrumentale zwanenzang. In september had hij zijn intrek genomen in het huis van zijn broer’in de Weense buitenwijk Wieden. Zo werd de huiselijke muziek in de familiekring nieuw leven ingeblazen, werden kwartetten en pianosonates gespeeld en liederen gezongen. Schubert stond altijd in het middelpunt, zittend aan de vleugel of altviool in de kwartetten, en waarschijnlijk was dit de aanleiding voor de compositie van het kwintet.