Goldfrapp Seventh Tree

Seventh Tree is het vierde album van Goldfrapp, uitgebracht op LP. Het album markeert een opvallende wending in zowel stijl als sfeer vergeleken met eerder werk van het Britse duo Alison Goldfrapp en Will Gregory. Waar voorganger Supernature werd gekenmerkt door energieke electro-glam en opgewekte disco-invloeden, kiest Seventh Tree voor een beduidend ingetogener en organischer geluid. Het album wordt vaak omschreven als 'surreal folk' en brengt een warme, dromerige mix van folk, ambient en pop, waarbij elektronica subtiel verweven blijft in het geheel. De productie is verfijnd maar voelt tegelijkertijd organisch en live aan, wat bijdraagt aan de rustieke en soms melancholische sfeer van de plaat. Met dit album laat Goldfrapp zien dat zij meesters zijn in artistieke transformatie, zonder hun kenmerkende melodische kracht of vocale intensiteit te verliezen. Alison Goldfrapps zang blijft verleidelijk en expressief, maar krijgt hier een meer intieme, bijna pastorale invulling. De akoestische gitaren, lichte orkestrale arrangementen, en zachte beats vervangen de overdonderende synthesizerlagen van hun vorige albums, waardoor Seventh Tree een gevoel van verstilling en bezinning ademt. Sommige recensenten typeren het als een 'ochtend na een wilde nacht', waarbij het duo zich terugtrekt in het daglicht en reflecteert op verloren onschuld en volwassenwording. Bekende tracks op Seventh Tree zijn onder andere Little Bird, Happiness en Monster Love. Little Bird illustreert de eclectische benadering van het album met een samensmelting van introspectieve folk, dromerige synths en een subtiel psychedelisch randje. Happiness valt op door zijn lichte, bijna Beatles-achtige melodie, gecombineerd met grillige elementen die het typische Goldfrapp-geluid behouden. Monster Love, de slottrack van het album, sluit af met weelderige gelaagde vocalen en een bezinnende sfeer, waarmee de cirkel van het album mooi rond wordt gemaakt. Het genre van Seventh Tree bevindt zich op het snijvlak van folk, ambient pop en lounge, met een fijnzinnige elektronische onderlaag die herkenbaar blijft voor Goldfrapp-liefhebbers. Deze plaat onderscheidt zich vooral door zijn ingetogen karakter, dromerige productie en de volwassen, reflectieve toon. Hoewel het album daarmee afstand neemt van de dansvloerinsteek van Supernature, laat het horen dat Goldfrapp in staat is zichzelf opnieuw uit te vinden zonder afstand te doen van hun eigenheid. Seventh Tree werd uitgebracht in het jaar 2008 en geldt sindsdien als een belangrijk keerpunt binnen Goldfrapps oeuvre. Het album heeft de status van groeiplaat: de schoonheid ervan ligt deels onder het oppervlak, waardoor het bij herhaalde beluistering aan diepgang en emotionele zeggingskracht wint. Zo nestelt het zich geduldig in het hart van de luisteraar, met een sound die zowel vertrouwd als verrassend nieuw is.