Immanuel Wilkins The 7th Hand (CD)

The 7th Hand van Immanuel Wilkins is een jazzalbum dat wordt gekenmerkt door spirituele diepgang, muzikale inventiviteit en een intens samenspel binnen zijn kwartet. Dit album werd uitgebracht in 2021 op Blue Note Records en is verkrijgbaar op cd. Het werk staat volledig in het teken van hedendaagse jazz met duidelijke invloeden uit de spiritual jazz van John Coltrane en de traditie van de Afro-Amerikaanse kerk. Het album bestaat uit zeven stukken die in hun geheel werken als één doorlopende suite. Wilkins gebruikt zijn alt-saxofoon als leidraad in een reis langs krachtige thema’s als spiritualiteit, Black aesthetics en collectieve expressie. De integratie van complexe ritmische patronen, sterke harmonieën en onvoorspelbare dynamische overgangen laat het rijke palet van het moderne jazzidioom horen. De productiekwaliteit is opvallend hoog; elke muzikant heeft een duidelijke plek in het geluidsbeeld, wat zorgt voor een ruimtelijk en natuurlijk effect. Muzikaal opent het album met Emanation, een compositie waarin spanning en ontspanning voortdurend elkaar afwisselen. Wilkins’ lyrische saxofoonspel wordt hier gedragen door de energieke, soms dromerige pianospel van Micah Thomas, het dynamische spel van bassist Daryl Johns en het inventieve drumwerk van Kweku Sumbry. Dit nummer zet direct de toon voor de rest van het album, met een balans tussen melodische subtiliteit en explosieve improvisatie. Een tweede opvallend nummer is Lighthouse. Hier begeeft het kwartet zich op het snijvlak van urgentie en controle, met een sterke groove en een pulserende onderlaag van drums en bas. De saxofoonmelodie sprint over een continue golf van ritmische energie, waarbij het nummer uitmondt in een zinderende drumsolo. Dit laat niet alleen de virtuositeit van de band horen, maar ook hun vermogen tot samensmelting binnen een collectief geluid. Het slotstuk van het album, getiteld Lift, is een ruim 26 minuten durende improvisatie die de grenzen van jazz opzoekt. Deze track vangt een extatische, haast tranceachtige sfeer waarin het spirituele aspect van Wilkins’ muziek volledig tot bloei komt. Met referenties naar de expressiviteit van Coltrane en de emotionele intensiteit van de Black church biedt dit stuk een bezielde climax en een open einde; hier laat Wilkins de muziek ‘door hem heen’ stromen zonder barrières of controle. Naast het uitgesproken muzikale karakter heeft The 7th Hand een uitgebalanceerde, akoestisch warme productie die recht doet aan zowel instrumentatie als dynamiek. Het album is door critici geprezen om zijn focus en de manier waarop elk nummer een eigen wereld schept binnen het geheel. Zowel de audiofiele luisteraar als de fan van eigentijdse jazz vindt hier een rijke, gelaagde muzikale ervaring terug. Het album is uiteindelijk een manifest van hedendaagse jazz, waarin overgave aan het moment en collectief samenspel centraal staan. Met tracks als Emanation, Lighthouse en Lift laat Immanuel Wilkins horen dat hij tot de meest innovatieve saxofonisten van zijn generatie behoort, terwijl hij traditie en vernieuwing moeiteloos weet te verbinden.