Jensen McRae I Don't Know How But They Found Me! (LP) (Coloured Vinyl)
Beschrijving
Bol Partner
Het album "I Don't Know How But They Found Me!" van Jensen McRae verscheen in 2025 op het LP-formaat en is onder andere verkrijgbaar als coloured vinyl. Dit is het tweede studioalbum van de Amerikaanse singer-songwriter, uitgebracht via Dead Oceans. Het valt binnen het genre folkrock en bevat invloeden van iconen als Tracy Chapman, Joni Mitchell en Taylor Swift. De productie werd verzorgd door Brad Cook, bekend van zijn werk met Bon Iver en Waxahatchee, waardoor het geheel een heldere en rijke sound kent. Op dit album verdiept McRae zich in de naweeën van intimiteit en het proces van herontdekking van zichzelf. Haar karakteristieke stem en openhartige teksten brengen thema's als hartzeer, zelfreflectie en persoonlijke groei naar voren. De titel van het album, ontleend aan haar favoriete film "Back to the Future", weerspiegelt veerkracht en de kracht om uitdagingen te overwinnen zonder eraan ten onder te gaan. De muziek op "I Don't Know How But They Found Me!" wordt gekenmerkt door een combinatie van introspectieve teksten en subtiele melodieën. De openingstrack "The Rearranger" zet direct de toon met een nostalgische klank, waarbij problemen onder de oppervlakte doorschemeren. "Savannah" laat een meer roots-georiënteerde, folkachtige sfeer horen en wordt gekenmerkt door een warme, verhalende stemvoering. Daarnaast valt "Let Me Be Wrong" op als een nummer waarin McRae zingt over het kiezen van het foute pad om daar zelf van te kunnen leren. Het album is een krachtig statement van een jonge artiest die haar plek opeist binnen het singer-songwriter genre. Zowel muzikaal als tekstueel blinkt het uit in eerlijkheid, kwetsbaarheid en de moed om te transformeren. Jensen McRae levert hiermee een volwassen, doorleefd en ambitieus werkstuk af dat de luisteraar meeneemt op een reis van pijn naar kracht, en daarmee haar reputatie als moderne folkmuze stevig bevestigt.
Het album "I Don't Know How But They Found Me!" van Jensen McRae verscheen in 2025 op het LP-formaat en is onder andere verkrijgbaar als coloured vinyl. Dit is het tweede studioalbum van de Amerikaanse singer-songwriter, uitgebracht via Dead Oceans. Het valt binnen het genre folkrock en bevat invloeden van iconen als Tracy Chapman, Joni Mitchell en Taylor Swift. De productie werd verzorgd door Brad Cook, bekend van zijn werk met Bon Iver en Waxahatchee, waardoor het geheel een heldere en rijke sound kent. Op dit album verdiept McRae zich in de naweeën van intimiteit en het proces van herontdekking van zichzelf. Haar karakteristieke stem en openhartige teksten brengen thema's als hartzeer, zelfreflectie en persoonlijke groei naar voren. De titel van het album, ontleend aan haar favoriete film "Back to the Future", weerspiegelt veerkracht en de kracht om uitdagingen te overwinnen zonder eraan ten onder te gaan. De muziek op "I Don't Know How But They Found Me!" wordt gekenmerkt door een combinatie van introspectieve teksten en subtiele melodieën. De openingstrack "The Rearranger" zet direct de toon met een nostalgische klank, waarbij problemen onder de oppervlakte doorschemeren. "Savannah" laat een meer roots-georiënteerde, folkachtige sfeer horen en wordt gekenmerkt door een warme, verhalende stemvoering. Daarnaast valt "Let Me Be Wrong" op als een nummer waarin McRae zingt over het kiezen van het foute pad om daar zelf van te kunnen leren. Het album is een krachtig statement van een jonge artiest die haar plek opeist binnen het singer-songwriter genre. Zowel muzikaal als tekstueel blinkt het uit in eerlijkheid, kwetsbaarheid en de moed om te transformeren. Jensen McRae levert hiermee een volwassen, doorleefd en ambitieus werkstuk af dat de luisteraar meeneemt op een reis van pijn naar kracht, en daarmee haar reputatie als moderne folkmuze stevig bevestigt.
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: