Jim Croce Life And Times
Beschrijving
Bol
Life And Times is het vierde studioalbum van de Amerikaanse singer-songwriter Jim Croce. Het album werd uitgebracht als LP in een periode waarin Croce veel lof kreeg als vertolker van toegankelijke en gevoelige popliedjes met een folk- en rockinslag. Zijn kenmerkende stijl op dit album is een mengeling van folk rock en pop, die goed aansluit bij de singer-songwritertraditie van de vroege jaren zeventig. De sfeer op Life And Times is afwisselend lichtvoetig en melancholisch, met teksten die variëren van rauwe karakterschetsen en ironie tot eerlijke, ingetogen ballads. Croce’s warme stem en eenvoudige arrangementen worden op het album ondersteund door akoestische gitaren en spaarzame elementen uit de country- en americana-traditie, wat het tijdloze karakter van de nummers versterkt. De productie, in handen van Tommy West en Terry Cashman, zet Croce’s stem en gitaarspel op de voorgrond en laat de verhalen in zijn teksten optimaal tot hun recht komen. Life And Times is vooral bekend door de aanwezigheid van Bad, Bad Leroy Brown, de grootste hit van Croce’s carrière. Het nummer werd een nummer 1-hit in de Verenigde Staten en is uitgegroeid tot een klassieker in het folkrockgenre. Croce brengt hierin een kleurrijk portret van een ruige, maar uiteindelijk tragische stadsmens, gebracht met een mix van humor en empathie. Een andere opvallende track is One Less Set of Footsteps, waarin Croce over een mislukte relatie zingt met zijn kenmerkende combinatie van relativerende blik en melodische toegankelijkheid. Verder bevat het album bijvoorbeeld Speedball Tucker, een nummer over een onverstoorbare trucker met een swingend ritme, en het doorleefde It Doesn’t Have to Be That Way, dat de melancholie van het afscheid op een open, eerlijke manier belicht. Life And Times verscheen in het jaar dat Croce’s ster op zijn hoogst stond; het album behaalde hoge noteringen in de hitlijsten en werd bekroond met goud. Het zou het laatste album zijn dat verscheen tijdens Croce’s leven, aangezien hij kort na de release tragisch om het leven kwam. Het succes van de plaat is naast de sterke, persoonlijke teksten ook te danken aan het tijdloze geluid en de directe, oprechte presentatie van Croce, waarmee hij een generatie luisteraars wist te raken. De LP-versie benadrukt het warme, analoge karakter van zijn muziek, met een dynamisch geluid en een duidelijke focus op akoestische details, waardoor het album niet alleen een monument is uit zijn tijd, maar nog altijd een brede aantrekkingskracht heeft. Life And Times staat daarmee te boek als een essentieel folkrockalbum uit de jaren zeventig, waarin Jim Croce’s unieke stem en vertelkunst centraal staan.
Life And Times is het vierde studioalbum van de Amerikaanse singer-songwriter Jim Croce. Het album werd uitgebracht als LP in een periode waarin Croce veel lof kreeg als vertolker van toegankelijke en gevoelige popliedjes met een folk- en rockinslag. Zijn kenmerkende stijl op dit album is een mengeling van folk rock en pop, die goed aansluit bij de singer-songwritertraditie van de vroege jaren zeventig. De sfeer op Life And Times is afwisselend lichtvoetig en melancholisch, met teksten die variëren van rauwe karakterschetsen en ironie tot eerlijke, ingetogen ballads. Croce’s warme stem en eenvoudige arrangementen worden op het album ondersteund door akoestische gitaren en spaarzame elementen uit de country- en americana-traditie, wat het tijdloze karakter van de nummers versterkt. De productie, in handen van Tommy West en Terry Cashman, zet Croce’s stem en gitaarspel op de voorgrond en laat de verhalen in zijn teksten optimaal tot hun recht komen. Life And Times is vooral bekend door de aanwezigheid van Bad, Bad Leroy Brown, de grootste hit van Croce’s carrière. Het nummer werd een nummer 1-hit in de Verenigde Staten en is uitgegroeid tot een klassieker in het folkrockgenre. Croce brengt hierin een kleurrijk portret van een ruige, maar uiteindelijk tragische stadsmens, gebracht met een mix van humor en empathie. Een andere opvallende track is One Less Set of Footsteps, waarin Croce over een mislukte relatie zingt met zijn kenmerkende combinatie van relativerende blik en melodische toegankelijkheid. Verder bevat het album bijvoorbeeld Speedball Tucker, een nummer over een onverstoorbare trucker met een swingend ritme, en het doorleefde It Doesn’t Have to Be That Way, dat de melancholie van het afscheid op een open, eerlijke manier belicht. Life And Times verscheen in het jaar dat Croce’s ster op zijn hoogst stond; het album behaalde hoge noteringen in de hitlijsten en werd bekroond met goud. Het zou het laatste album zijn dat verscheen tijdens Croce’s leven, aangezien hij kort na de release tragisch om het leven kwam. Het succes van de plaat is naast de sterke, persoonlijke teksten ook te danken aan het tijdloze geluid en de directe, oprechte presentatie van Croce, waarmee hij een generatie luisteraars wist te raken. De LP-versie benadrukt het warme, analoge karakter van zijn muziek, met een dynamisch geluid en een duidelijke focus op akoestische details, waardoor het album niet alleen een monument is uit zijn tijd, maar nog altijd een brede aantrekkingskracht heeft. Life And Times staat daarmee te boek als een essentieel folkrockalbum uit de jaren zeventig, waarin Jim Croce’s unieke stem en vertelkunst centraal staan.
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: