Police Synchronicity

Synchronicity is het vijfde en laatste studioalbum van de Britse band The Police. Deze LP, in de versie als reissue, markeert een belangrijk moment in de geschiedenis van de populaire muziek. Het album wordt algemeen beschouwd als het hoogtepunt van de band: een muzikale en commerciële triomf die The Police tot een van de grootste acts van hun tijd maakte. Qua genre is Synchronicity te plaatsen binnen de new wave, gecombineerd met pop en rock, en een duidelijke invloed van postpunk. Hoewel de eerdere albums van The Police elementen van reggae nadrukkelijk bevatten, zijn deze op Synchronicity minder aanwezig. In plaats daarvan zoeken de bandleden naar een breder palet aan stijlen, variërend van strakke popstructuren tot meer experimentele geluiden. Die diversiteit is niet alleen te horen in de muzikale aanpak, maar ook in de productie en het songmateriaal. De band schuift op naar rijkere arrangementen en een transparanter, elektronischer geluid dat typerend was voor de jaren tachtig. Een van de meest bekende tracks op het album is Every Breath You Take. Dit nummer groeide uit tot een van de grootste hits van de band en wordt vaak gezien als een van de kenmerkende nummers van het hele decennium. Het is een goed voorbeeld van de toegankelijke poprock die The Police op Synchronicity presenteert, met strakke ritmes, een onweerstaanbaar refrein en een uitgekiende productie. Daarnaast bevat het album ook het nummer Synchronicity II, dat zowel thematisch als muzikaal de gelaagdheid van het album onderstreept. Het nummer Wrapped Around Your Finger is eveneens een prominente track; met zijn hypnotiserende opbouw, persoonlijke teksten en subtiele muzikale details laat het horen hoe de band meer ruimte biedt aan experiment binnen het popidioom. Synchronicity werd uitgebracht in het jaar 1983, en groeide razendsnel uit tot het populairste album van The Police. Commercieel bereikte het album de hoogste posities in meerdere internationale hitlijsten en de verkoop brak alle voorgaande records van de band. Kritisch werd het album geprezen om de manier waarop het verschillende genres tot een samenhangend geheel smeedt, en vanwege het experiment dat, ondanks alle persoonlijke spanningen binnen de band, leidde tot een van de meest samenhangende en reflectieve albums uit de jaren tachtig. De teksten en het thematische kader van Synchronicity werden geïnspireerd door de ideeën rond toeval en samenloop, onder andere voortkomend uit het boek The Roots of Coincidence van Arthur Koestler. Hierdoor krijgen veel songs op het album een diepere laag, die verder gaat dan alleen liefdesliedjes of klassieke popsongs. Muzikaal en tekstueel laat Synchronicity horen dat The Police aan het einde van hun gezamenlijke carrière nog steeds in staat waren te vernieuwen. Synchronicity wordt tot de dag van vandaag gezien als een cultureel en artistiek belangrijk album, dat zijn stempel heeft gedrukt op het poplandschap van de jaren tachtig. De combinatie van muzikale toegankelijkheid, tekstuele gelaagdheid en experimentele productietechnieken maakt deze LP tot een onmiskenbare klassieker, zowel binnen het oeuvre van The Police als binnen het bredere genre van de new wave en poprock.