Riko Fukuda Felix Mendelssohn Bartholdy (Super Audio CD)

Voor zijn reis was Mendelssohn al begonnen met het componeren van de Fantasie in fis, die ook wel Sonata écossaise (Schotse sonate) wordt genoemd, maar pas na de drie jaar durende tournee maakte hij het af en publiceerde het. Het werk bestaat uit drie delen en vervolgt met de attacca als één groot geheel. Na zijn driejarige reis keerde Mendelssohn in juni 1832 terug naar het ouderlijk huis in Berlijn. De maand daarop bestelde hij een piano van Conrad Graf uit Wenen. Zijn specifieke wens was een vleugelpiano met een omvang van 6½ octaaf. De ontwikkeling van de piano aan het eind van de 18e eeuw tot halverwege de 19e eeuw ging erg snel en de omvang werd steeds groter. De piano die Felix' moeder en tantes in hun jeugd kenden, had een omvang van slechts 5 octaven, de Broadwood vleugel bij zijn ouders had 6 octaven. Hij was zo blij met de Graf dat hij binnen drie jaar nog twee piano's bestelde: een voor de stad Düsseldorf waar hij muzikaal directeur was geworden en een als huwelijkscadeau voor de bruid van zijn broer. Hoewel hij in 1832 ook een vleugelpiano cadeau kreeg van de Erard fabriek, wordt zijn enthousiasme voor dit merk pas in 1838 geregistreerd. Het instrument uit 1832 speelde niet gemakkelijk en nadat hij het in 1837 had teruggestuurd naar de fabriek om het te laten aanpassen, kreeg hij onverwacht een nieuw instrument aangeboden. Hij beschreef dit instrument 'zo vol en rijk van toon' en prees de Erard met een citaat van Lord Byron: 'There be none of Beauty's daughters with a magic like Erard's.'