Saffron Eyes Smile Until It Hurts (CD)
Beschrijving
Bol Partner
Smile Until It Hurts van Saffron Eyes is een indierockalbum met een sterke postpunkinslag, aangevuld met invloeden uit de blues en zelfs doo-wop. De band komt uit Saint-Étienne, Frankrijk, en bestaat uit leden die onder meer ervaring hebben in projecten als Raymonde Howard, Le Parti en ThOmas.W. Hun muziek wordt getypeerd door korte, energieke nummers die balanceren tussen momenten van vrolijkheid en onderhuidse dreiging. Het album verscheen op cd in het jaar 2023. Het geluid doet denken aan bands als Pixies, Jesus Lizard, Wet Leg en Fugazi en wordt gekenmerkt door rauwe, maar melodieuze gitaarpartijen, krachtige vrouwelijke vocalen en een doordringend ritme. Die invloeden zijn direct hoorbaar in de schurende melodieën en de afwisseling van rauwe en lichtvoetige elementen. Tekstueel ademt Smile Until It Hurts een sfeer van ambiguïteit, vreugde en confrontatie: glimlachen terwijl het pijn doet, vriendschappelijke verwijderingen en onuitgesproken dreiging. De band maakt vrijwel alles kaal en brengt het terug tot de essentie, waardoor een directe, eerlijke sound overblijft. Op deze plaat vallen onder meer de tracks Not The End, Sympathy For The Losers en Take A Hammer, Consuela! op door hun krachtige opbouw en sprekende titels. Not The End opent met aanstekelijke riffs die de toon voor het album zetten, Sympathy For The Losers koppelt een punky energie aan venijnige humor, en Take A Hammer, Consuela! voert het tempo verder op met een confrontatie tussen stem en instrumentarium. Smile Until It Hurts is daarmee een scherp en eigenzinnig album geworden binnen het moderne indie- en postpunkgenre. Het weet traditie en vernieuwing op een natuurlijke manier te combineren en vormt een coherente luisterervaring voor liefhebbers van compromisloze gitaarmuziek.
Smile Until It Hurts van Saffron Eyes is een indierockalbum met een sterke postpunkinslag, aangevuld met invloeden uit de blues en zelfs doo-wop. De band komt uit Saint-Étienne, Frankrijk, en bestaat uit leden die onder meer ervaring hebben in projecten als Raymonde Howard, Le Parti en ThOmas.W. Hun muziek wordt getypeerd door korte, energieke nummers die balanceren tussen momenten van vrolijkheid en onderhuidse dreiging. Het album verscheen op cd in het jaar 2023. Het geluid doet denken aan bands als Pixies, Jesus Lizard, Wet Leg en Fugazi en wordt gekenmerkt door rauwe, maar melodieuze gitaarpartijen, krachtige vrouwelijke vocalen en een doordringend ritme. Die invloeden zijn direct hoorbaar in de schurende melodieën en de afwisseling van rauwe en lichtvoetige elementen. Tekstueel ademt Smile Until It Hurts een sfeer van ambiguïteit, vreugde en confrontatie: glimlachen terwijl het pijn doet, vriendschappelijke verwijderingen en onuitgesproken dreiging. De band maakt vrijwel alles kaal en brengt het terug tot de essentie, waardoor een directe, eerlijke sound overblijft. Op deze plaat vallen onder meer de tracks Not The End, Sympathy For The Losers en Take A Hammer, Consuela! op door hun krachtige opbouw en sprekende titels. Not The End opent met aanstekelijke riffs die de toon voor het album zetten, Sympathy For The Losers koppelt een punky energie aan venijnige humor, en Take A Hammer, Consuela! voert het tempo verder op met een confrontatie tussen stem en instrumentarium. Smile Until It Hurts is daarmee een scherp en eigenzinnig album geworden binnen het moderne indie- en postpunkgenre. Het weet traditie en vernieuwing op een natuurlijke manier te combineren en vormt een coherente luisterervaring voor liefhebbers van compromisloze gitaarmuziek.
AmazonAudio-cd, Labels K Kuroneko Medias
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: