Stan Getz At The Gate
Beschrijving
Bol Partner
Getz at the Gate van de Stan Getz Quartet is een livealbum in het genre jazz, waarbij specifiek binnen de jazz het moderne en post-bop idioom centraal staat. De opnames zijn afkomstig uit een memorabel concert dat Stan Getz met zijn toenmalige kwartet gaf in de legendarische Village Gate in New York. Het album is een driedubbele LP en verscheen in het betreffende releasejaar, na decennialang in de archieven te hebben gelegen. De bezetting van de Stan Getz Quartet tijdens dit concert bestond uit Stan Getz op tenorsaxofoon, Steve Kuhn op piano, John Neves op contrabas en Roy Haynes op drums. Het kwartet stond ook wel bekend als de "Boston Quartet" en excelleerde in een scala aan stijlen en tempi, van zinderende uptempo stukken tot introspectieve ballads. De groep was strak op elkaar ingespeeld en bracht een optreden dat zowel technische virtuositeit als ongekende muzikale flair tentoonspreidde. Het album bevat een uitgebreide set, waarin Getz niet alleen put uit bekende jazzstandards en repertoire uit zijn eigen oeuvre, maar ook ruimte geeft aan minder bekende stukken. Eén van de hoogtepunten is een energieke en unieke uitvoering van het nummer "It’s Alright With Me." Dit is opmerkelijk omdat het de enige bekende live-opname is waarin Getz deze klassieker van Cole Porter vertolkt. Een ander opvallend werk is "Yesterday’s Gardenias," eveneens de enige geregistreerde uitvoering van dit stuk door Getz, waarbij vooral het samenspel tussen piano, bas en drums eruit springt. Het repertoire wordt daarnaast gekenmerkt door prachtige interpretaties van ballads als "When the Sun Comes Out" en "Like Someone in Love," met Getz’ karakteristiek lyrische toon en vloeiende improvisaties. De speelse energie van het kwartet komt ook naar voren in stukken als "Airegin," een bekend hard bop-werk van Sonny Rollins, dat hier met vuur en razendsnelle solo’s wordt uitgevoerd. Getz at the Gate onderscheidt zich verder doordat het een beeld schetst van Stan Getz op een muzikaal kruispunt. Het concert vond plaats vlak voor Getz zich met Jazz Samba zou storten op het bossa nova-genre, waarmee hij wereldberoemd zou worden. Hier horen we Getz nog in een meer straight-ahead en eigentijdse jazzbenadering, waarbij hij elementen van de hard bop van zijn tijdgenoten en voorgangers combineert met zijn eigen lyrische stijl. Het geluid van de opnames is opmerkelijk helder, mede doordat het ging om een professioneel opgenomen concert bedoeld voor commerciële uitgave. Pas veel later, decennia na dato, zou de opname daadwerkelijk als driedubbele LP worden uitgebracht. Daarmee biedt het album een fascinerend tijdsdocument voor liefhebbers en verzamelaars van jazz, waarin zowel de sfeer van een iconisch New Yorks podium als een essentieel moment uit de loopbaan van Stan Getz wordt vastgelegd.
Getz at the Gate van de Stan Getz Quartet is een livealbum in het genre jazz, waarbij specifiek binnen de jazz het moderne en post-bop idioom centraal staat. De opnames zijn afkomstig uit een memorabel concert dat Stan Getz met zijn toenmalige kwartet gaf in de legendarische Village Gate in New York. Het album is een driedubbele LP en verscheen in het betreffende releasejaar, na decennialang in de archieven te hebben gelegen. De bezetting van de Stan Getz Quartet tijdens dit concert bestond uit Stan Getz op tenorsaxofoon, Steve Kuhn op piano, John Neves op contrabas en Roy Haynes op drums. Het kwartet stond ook wel bekend als de "Boston Quartet" en excelleerde in een scala aan stijlen en tempi, van zinderende uptempo stukken tot introspectieve ballads. De groep was strak op elkaar ingespeeld en bracht een optreden dat zowel technische virtuositeit als ongekende muzikale flair tentoonspreidde. Het album bevat een uitgebreide set, waarin Getz niet alleen put uit bekende jazzstandards en repertoire uit zijn eigen oeuvre, maar ook ruimte geeft aan minder bekende stukken. Eén van de hoogtepunten is een energieke en unieke uitvoering van het nummer "It’s Alright With Me." Dit is opmerkelijk omdat het de enige bekende live-opname is waarin Getz deze klassieker van Cole Porter vertolkt. Een ander opvallend werk is "Yesterday’s Gardenias," eveneens de enige geregistreerde uitvoering van dit stuk door Getz, waarbij vooral het samenspel tussen piano, bas en drums eruit springt. Het repertoire wordt daarnaast gekenmerkt door prachtige interpretaties van ballads als "When the Sun Comes Out" en "Like Someone in Love," met Getz’ karakteristiek lyrische toon en vloeiende improvisaties. De speelse energie van het kwartet komt ook naar voren in stukken als "Airegin," een bekend hard bop-werk van Sonny Rollins, dat hier met vuur en razendsnelle solo’s wordt uitgevoerd. Getz at the Gate onderscheidt zich verder doordat het een beeld schetst van Stan Getz op een muzikaal kruispunt. Het concert vond plaats vlak voor Getz zich met Jazz Samba zou storten op het bossa nova-genre, waarmee hij wereldberoemd zou worden. Hier horen we Getz nog in een meer straight-ahead en eigentijdse jazzbenadering, waarbij hij elementen van de hard bop van zijn tijdgenoten en voorgangers combineert met zijn eigen lyrische stijl. Het geluid van de opnames is opmerkelijk helder, mede doordat het ging om een professioneel opgenomen concert bedoeld voor commerciële uitgave. Pas veel later, decennia na dato, zou de opname daadwerkelijk als driedubbele LP worden uitgebracht. Daarmee biedt het album een fascinerend tijdsdocument voor liefhebbers en verzamelaars van jazz, waarin zowel de sfeer van een iconisch New Yorks podium als een essentieel moment uit de loopbaan van Stan Getz wordt vastgelegd.