Swedish Radio Choir Figure Humaine/Mass In G/Sept Chans (Super Audio CD)

Een CD uitbrengen van Poulencs belangrijkste koorwerk is een enorm statement en een risico. Waarom doet men het? Zijn er niet al genoeg opnames? Dat gezegd hebbende, in mijn geval is het gewoon bittere noodzaak. Dit werk is zo mooi, zo indrukwekkend, en zo belangrijk voor de canon van de twintigste-eeuwse koormuziek, dat ik het niet kan laten om zelf ook iets te zeggen. Ik geloof dat Poulenc´s 12-stemmige Figure humaine het mooiste en indrukwekkendste a cappella koorwerk is dat ik ken. De dichter Eluard en de componist Poulenc vormden een perfecte combinatie. De aangrijpende en sinistere surrealistische teksten van Eluard zijn zeer aangrijpend, en hun wonderlijk expressieve taal verbeeldt de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. Het is zonder twijfel een schrijnend werk, met een pièce de résistance tot het einde: het achtste en laatste deel Liberté. In de mooiste woorden drukt het de alomtegenwoordige drang naar vrijheid uit. Poulenc's zetting is gewoonweg prachtig, met een gigantische opbouw naar de afsluitende, ultieme kreet LIBERTÉ! Het is een groot plezier om dit soort muziek uit te voeren met mijn Zweedse Radio Koor. Het ensemble is een zeer sterke groep, en zeer gretig om haar grenzen te verleggen. De kracht van de groep is niet slechts de som van haar individuele kwaliteiten. Op het moment dat deze kwaliteiten samensmelten, ontwikkelt de groep zich nog verder, en bereikt het ensemble een hoger niveau. Hoe belangrijk het samengaan van de klanken ook is, het mag niet ten koste gaan van de individuele kleur en persoonlijkheid. Koren worden vaak van een aanzienlijke afstand opgenomen, misschien om de vermenging te verbeteren. Ik vind de resulterende klank vaak afstandelijk en nadelig voor de helderheid van de tekst. De opnametechniek van Channel Classics streeft naar een synthese, waarbij directheid en helderheid worden gecombineerd met een ruimtelijk effect. Dit is precies mijn eigen benadering van koorklank: het koor moet de grootste eenheid en harmonie bereiken, maar ook ruimte laten voor individuele kleur. Op zulke momenten voelt de luisteraar zich persoonlijk betrokken, en krijgt de muziek een menselijk aspect. Ik ben ervan overtuigd dat dit de klank is die Poulenc voor ogen stond toen hij Figure humaine schreef. Peter Dijkstra