Siouxsie & the Banshees Peepshow (LP)
Beschrijving
Bol Partner
Het album Peepshow van Siouxsie & The Banshees verscheen in 1988 en is het negende studioalbum van deze invloedrijke Britse band. Op de in LP-formaat verschenen en later geremasterde versie hoor je een groep die zich op een keerpunt begeeft: voor het eerst trad de band op als een kwintet, waarmee de muzikale mogelijkheden werden uitgebreid en verrijkt. Binnen de alternatieve rock klinkt Peepshow als een terugblik op de esthetiek van de gothic, terwijl het album ook uitwaaiert naar barokke pop, folkrock en electropop. De sfeer van Peepshow is eigenzinnig en gelaagd: het album roept een filmische, soms surrealistische ambiance op, alsof het fungeert als de soundtrack van een bizarre, sfeervolle droom. Siouxsie & The Banshees spelen met theatrale, macabere en sensuele thema’s, maar de band weet steeds een strak evenwicht te bewaren tussen het donkere en het elegante. Sensualiteit en vervreemding vloeien ongekunsteld samen, zonder ooit slapstick of goedkope shockeffecten op te zoeken. Elk nummer brengt een nieuw perspectief binnen het universum van de band, waarmee Peepshow zijn naam eer aan doet: de luisteraar wordt continu getrakteerd op onverwachte details. De openingstrack Peek-a-Boo geldt als een van de meest opvallende singles van de groep. Dit nummer springt eruit door zijn gedurfde productie, waarbij omgekeerde samples en ongebruikelijke ritmepatronen een hypnotiserend effect creëren. Peek-a-Boo zet meteen de toon voor de rest van het album: eigenzinnig, grillig en vol experiment. Een ander markant nummer is The Killing Jar, dat zich kenmerkt door duistere en dromerige klanken die het gothic-gehalte van de band onderstrepen. Verder verdient The Last Beat of My Heart bijzondere vermelding; dit is een melancholische, emotioneel geladen ballade die de kwetsbare kant van de band blootlegt en een sterk contrast biedt met de meer theatrale nummers. Als alternatieve rockplaat adopteert Peepshow invloeden uit verschillende genres zonder zijn eigen identiteit te verliezen. De kenmerkende vocalen van Siouxsie Sioux, het inventieve samenspel tussen de bandleden en het opvallende gebruik van samples en ongebruikelijke instrumentatie maken het album tot een eclectisch geheel. Peepshow klinkt vertrouwd binnen het oeuvre van Siouxsie & The Banshees, maar is tegelijkertijd gedurfd en vernieuwend. Door de jaren heen is Peepshow binnen de alternatieve muziek geprezen vanwege zijn cinematografische kwaliteiten en rijke productie. Het album kan worden gezien als het hoogtepunt van de band in de late jaren tachtig, een periode waarin Siouxsie & The Banshees meer experimenteerden met hun geluid en zich losmaakten van strikte genregrenzen. De geremasterde versie op LP zorgt ervoor dat het album anno nu nog steeds fris en gelaagd klinkt, wat Peepshow tot een blijvende aanrader maakt voor liefhebbers van alternatieve en experimentele rock.
Het album Peepshow van Siouxsie & The Banshees verscheen in 1988 en is het negende studioalbum van deze invloedrijke Britse band. Op de in LP-formaat verschenen en later geremasterde versie hoor je een groep die zich op een keerpunt begeeft: voor het eerst trad de band op als een kwintet, waarmee de muzikale mogelijkheden werden uitgebreid en verrijkt. Binnen de alternatieve rock klinkt Peepshow als een terugblik op de esthetiek van de gothic, terwijl het album ook uitwaaiert naar barokke pop, folkrock en electropop. De sfeer van Peepshow is eigenzinnig en gelaagd: het album roept een filmische, soms surrealistische ambiance op, alsof het fungeert als de soundtrack van een bizarre, sfeervolle droom. Siouxsie & The Banshees spelen met theatrale, macabere en sensuele thema’s, maar de band weet steeds een strak evenwicht te bewaren tussen het donkere en het elegante. Sensualiteit en vervreemding vloeien ongekunsteld samen, zonder ooit slapstick of goedkope shockeffecten op te zoeken. Elk nummer brengt een nieuw perspectief binnen het universum van de band, waarmee Peepshow zijn naam eer aan doet: de luisteraar wordt continu getrakteerd op onverwachte details. De openingstrack Peek-a-Boo geldt als een van de meest opvallende singles van de groep. Dit nummer springt eruit door zijn gedurfde productie, waarbij omgekeerde samples en ongebruikelijke ritmepatronen een hypnotiserend effect creëren. Peek-a-Boo zet meteen de toon voor de rest van het album: eigenzinnig, grillig en vol experiment. Een ander markant nummer is The Killing Jar, dat zich kenmerkt door duistere en dromerige klanken die het gothic-gehalte van de band onderstrepen. Verder verdient The Last Beat of My Heart bijzondere vermelding; dit is een melancholische, emotioneel geladen ballade die de kwetsbare kant van de band blootlegt en een sterk contrast biedt met de meer theatrale nummers. Als alternatieve rockplaat adopteert Peepshow invloeden uit verschillende genres zonder zijn eigen identiteit te verliezen. De kenmerkende vocalen van Siouxsie Sioux, het inventieve samenspel tussen de bandleden en het opvallende gebruik van samples en ongebruikelijke instrumentatie maken het album tot een eclectisch geheel. Peepshow klinkt vertrouwd binnen het oeuvre van Siouxsie & The Banshees, maar is tegelijkertijd gedurfd en vernieuwend. Door de jaren heen is Peepshow binnen de alternatieve muziek geprezen vanwege zijn cinematografische kwaliteiten en rijke productie. Het album kan worden gezien als het hoogtepunt van de band in de late jaren tachtig, een periode waarin Siouxsie & The Banshees meer experimenteerden met hun geluid en zich losmaakten van strikte genregrenzen. De geremasterde versie op LP zorgt ervoor dat het album anno nu nog steeds fris en gelaagd klinkt, wat Peepshow tot een blijvende aanrader maakt voor liefhebbers van alternatieve en experimentele rock.